#MAANDINMUZIEK: november 2025

Een EP vol lekker diepe, groovy house door Camiel Daamen, de man achter Freeborn Records en Lessons in Live. Voor de vocals liet hij zich bijstaan door Elena Lecuyer.

µ-Ziq, alias van Mike Paradinas, keert na twee jaar terug met 1979, een vervolg op zijn album 1977. Net zoals met zijn vorige album verkent hij een dromerige, synthrijke wereld die dicht tegen ambient aanleunt: soundscapes die eens etherisch, anders onheilspellend klinken. De muziek is geïnspireerd door reizen naar Spaanse familieplaatsen als Ávila en Majadahona en ademt een sfeer van half verdwenen herinneringen en ongrijpbare aanwezigheden. Hoewel het geen puur ambientalbum is, onthult 1979 een verrassend verfijnde en emotionele kant van Paradinas, met tracks die zowel fragiel als speels klinken. Een uitspringer is voor mij het hemels dramatisch klinkend nummer 'Tente'.

Het laatste album van claire rousay, één van de meest interessante, productieve én avontuurlijke namen in de hedendaagse ambient. In tegenstelling tot 'sentiment', haar laatste, vrij popachtige album, is 'a little death' een terugkeer naar de kern van de solocarrière van de in LA gevestigde ambient/experimentele artieste, met bijdragen van more eaze, Gretchen Korsmo, Andrew Weathers, Alex Cunningham en M. Sage.

'Anemoia', betekenend 'heimwee naar een tijd die je nooit hebt meegemaakt', is het tweede album van het Belgisch-Nederlandse trio Dishwasher_. Louise van den Heuvel (bas), Werend Van Den Bossche (sax, synths) en Arno Grootaers (drums) zijn geschoold binnen de jazz maar delen een grote liefde voor effectpedalen, synths, analoge electronica en Kraftwerk. De rode draad doorheen hun nieuwe album is hun warme, analoge klankenpalet, waarbij elk instrument steeds net iets anders klinkt dan je zou verwachten.

Wie dBridge zegt, zegt drum & bass. Behalve deze keer dan. Samen met Joe Seven brengt hij 'Radical Apathy' uit, een 100% old school electroalbum met duistere, onheilspellende en zenuwprikkelende kantjes.

Een nieuwe EP van de de Italiaanse producer XL Regular op AliA's label, Artisjok Records. Vijf zwoele, percussieve nummers, gemaakt voor de dansvloer.

Max Cooper en Rob Clouth bundelen hun krachten op de vier tracks tellende EP '8 Billion Realities', een donkere, speelse reis door ambient, breakbeat en techno met een opvallende rapbijdrage van FLOHIO. De plaat ontstond tijdens spontane Londense sessies waarin het duo bewust afzwoer van conceptuele overdrijving en vertrouwde op intuïtieve improvisatie en plezier. Na zware, ideeënrijke albumcycli wilden beiden simpelweg plezier maken, wat resulteerde in een rauw, hypnotisch clubgeluid dat menselijk imperfecties omarmt.

'More Than Meets the Eye' is het debuutalbum van de Brusselse Léonard Steyaert – een mix van experimentele electronica en intieme songwriting. Denk aan Radiohead meets Aphex Twin, met echo's van Björk, Portishead en Messiaen. Een gelimiteerde vinyleditie en een op performance gebaseerde liveshow zullen de release ondersteunen. Onze favoriet? 'What Really Happened', een opbouwende, euforische afsluiter van het album, waarvan ook een live versie met visuals op YouTube te vinden is.

Het Belgische duo Asa Moto is terug met hun eerste EP in vier jaar, ‘Music For Disk Jockeys Pt. I’. Vier extreem groovy dansvloerwapens, uitgebracht op DEEWEE.

Een uiterst kwalitatieve, low-end-georiënteerde compilatie van CCL's label subglow, een muzikaal platform dat zich richt op psychedelische en soundsystemmuziek. De V/A bevat muziek van enkele van de beste producers uit de hedendaagse bassmuziekscene, waaronder upsammy, Roza Terenzi, rRoxymore, Beatrice M. en Mia Koden. Mijn favoriet: het iets tragere, psychedelisch getinte 'Glow Up Throw Up' van Roza Terenzi.

Vier no-nonsense, spacey, hypnotische technonummers door de Berlijnse producer en live act Peryl, inclusief een remix door RØDHÅD.

MJK, door DJ Mag uitgeroepen tot One to Watch in 2025, komt met zijn langverwachte 'Close Encounter EP' op Tasha's veelgeprezen label Neighbourhood - een release die precies laat zien waarom zijn naam snel aan bekendheid wint in de scene. De EP kreeg al steun van enkele mooie namen, waaronder Ben Sims, Richie Hawtin, Charlotte de Witte - die de EP “bombs” noemde - en Laurent Garnier, die het omschreef als “very cool EP. Will play.”

Kiche keert terug naar het Brusselse label en evenementenconcept MONTAGE met zijn eerste volledige album. Vrolijke, dansbare en opgewekte muziek, maar ook geladen met emoties. 'Last Day Of School' gaat over het einde van het schooljaar en de overgang naar de zomer. Kiche combineert abstracte en sculpturale elementen met digitale geluiden en interludes, wat resulteert in een unieke en mooie mix van 'experimentele muziek voor zonnekindjes', zoals ze het zelf noemen.

Katatonic Silentio keert terug naar haar Mantis-serie met vier tracks aan gedetailleerde, experimentele techno met een dubby en duistere kant.

KŌMA is een Brusselse artiest en mede-oprichter van GIMIC Radio en Breaxx. Zijn muziek is geïnspireerd op de rauwe sfeer van jaren '90 rave, maar heeft een unieke sound met invloeden van breaks, jungle, bass en percussie. 'TRYNA', zijn debuut-EP op Off Corner is een krachtige en hypnotiserende mix van introspectie en energie.

Na de enthousiaste ontvangst van de soundtrack van de videogame wipE′out″ in 2023 is het geen verrassing dat CoLD SToRAGE en het label Lapsus opnieuw in de archieven zijn gedoken en een vervolg hebben samengesteld. De soundtrack, getiteld 'wipE'out - The Zero Gravity Soundtrack Vol. 2', bevat niet eerder uitgebrachte nummers, stukken die niet op de eerste editie pasten en een reeks zelfgeschreven ambient-bewerkingen. Daarnaast bevat de soundtrack een aantal nieuwe remixes van het materiaal van Tim Reaper, SHERELLE, Mantra en NikNak.

Het anti-zwaartekracht-racespel wipE′out″ heeft zijn tijd ver overstegen en zich gevestigd als een echt transgenerationeel fenomeen. Het spel werd gelanceerd in 1995 en zorgde niet alleen voor een revolutie in de gamingindustrie, maar sloeg ook een brug tussen de gamingwereld en de ravergemeenschap. De futuristische esthetiek en vooruitstrevende sound maakten niet alleen indruk op het grote publiek, maar ook op de meest veeleisende hoeken van de underground. Zoals iemand op Bandcamp het zo mooi omschrijft: de soundtrack is 'iets uit het verleden dat nog steeds klinkt als de toekomst'.

'Lost and Found' is het eerste album van het Franse duo idyll twice, uitgebracht op het Brusselse label Sal de Fête. Het album is geïnspireerd door triphop en shoegaze en bestaat uit tien nummers vol postrock en lo-fi-experimenten. In een wazige sfeer, doordrongen van etherische zang, verkent het album het idee van vernieuwing door middel van muzikale collages, op zoek naar antwoorden in fragmenten van herinneringen, echo's en geluiden. Voor fans van James K, Kelora, Unknown Mortal Orchestra en Chanel Beads.

'Changes In Air' is een werk voor elektronisch orgel, modulaire synthese en piano in vijf delen. Het album is een adaptatie van een werk dat oorspronkelijk werd geschreven voor een installatie in Skarven in Oslo, een drijvende sauna met uitzicht op de uitgestrekte fjord, die wordt verwarmd door houtvuur en zonnestraling. Vijf ‘materialen’ beïnvloeden de arrangementen van het album: hout, water, zon, glas en metaal. Kara-Lis Coverdale componeerde, speelde en nam het album in 2019 in haar eentje op in Marquette (Montreal), en voltooide het dit jaar.

Coverdale staat bekend om haar muzikale innovaties op het snijvlak van experimentele elektronica en minimalistische tradities. Haar releases worden geprezen om hun diepgaande verkenning van klankkleur.

Een persoonlijk project van Natasha Pirard, opgedragen aan haar moeder en overleden grootmoeder. Het album weerspiegelt de invloed van haar matrilineaire lijn en de thema's van Alzheimer en herinneringen. De muziek is een ode aan de liefde en dankbaarheid voor deze vrouwen en moederschap in het algemeen. Het album is verdeeld in twee delen, elk met een eigen thema en titels die herinneringen oproepen. Geschreven en opgenomen door Natasha Pirard en geproduceerd door David & Stephen Dewaele.

Na een productieve festivalzomer presenteert Julie Rains, het soloproject van Julie Rens, haar debuut-EP. Met haar nieuwe project brengt ze een intiemere, elektronische sound waarin haar persoonlijke stem centraal staat. Ze komt uit de jazzwereld, maar zoekt steeds meer de grens op met elektronische muziek, in dit geval door middel van de producties van Rowan Van Hoef (ECHT!, TUKAN).

'pivot rotations' brengt twee jaar aan tape-loop performances samen van Pieter Dudal (Dauw) en Adriaan de Roover (Fog Mountain, Dauw, Consouling). Het album werd opgenomen tijdens live-concerten in Brussel, Gent en op Meakusma Festival en vormt een langzaam draaiende constellatie van gelaagde loops, analoge imperfecties en warme klanktexturen.

De stukken bewegen geduldig en organisch: klokken die in zichzelf terugvouwen, tapemachines die ademen, en een klankwereld die tegelijkertijd troostend en subtiel desoriënterend is. Het resultaat is een studie in tijd, toeval en textuur — in de geest van artiesten zoals William Basinski en Cristina Vantzou.

Moest het eerste deel van het album wat te minimalistisch naar je zin zijn, spoel dan zeker eens door naar de laatste twee nummers: daar bevinden zich naar mijn mening de echte pareltjes.

De Amsterdamse gekke tante DJ Marcelle brengt met 'Sorry, No Service' het vervolg uit op haar single 'Sorry, No Silence', een nummer dat afgelopen zomer vaak genoeg te horen was tijdens haar vele DJ-sets in België en ver erbuiten. Haar muziek zijn erg ritmische collages van de meest van de meest uiteenlopende genres en van de pot gerukte samples, die gek genoeg op de dansvloer wel gewoon werken. Niet de meest toegankelijke muziek, maar geloof ons, na haar eens aan het werk gezien te hebben als dj snap je het volledig.

Setaoc Mass brengt vijf tracks uit op Fuse's nieuwste release. Zijn kenmerkende percussie en dystopische techno zorgen voor een intense sfeer. De tracks zijn synth-heavy en melodieus, met een vleugje improvisatie.

De nieuwe EP 'Anachronism' van DJ Würm, uitgebracht op Explity, is een duistere, introspectieve reis door post-clubgeluiden die genres en fysieke grenzen doet vervagen. De EP verkent hardcore als experimenteel veld, waarbij industriële, gabber- en metalinvloeden samensmelten tot een tijdloos geluid waarin verleden, heden en toekomst samenkomen. Live brengt DJ Würm, een Brusselse multidisciplinaire artiest, deze muziek temidden het publiek, met hypnotische en verstoorde melodieën die luisteraars meenemen in een collectieve trance. Op 6 december kan je hun aan het werk zien in Recyclart, Brussel.

Darwin lanceert een nieuw label, Biofield Records, met als eerste release een EP van de Franse producer A Strange Wedding.

Biofield is een uitbreiding van het lopende ABYSS-project van de in Berlijn gevestigde producer en zal dienen als een “ruimte om diepgaand luisteren en de transformerende kracht van lage frequenties te verkennen”, aldus een verklaring. Het voegt zich bij haar andere label, SPE:C, dat in 2015 werd opgericht en muziek heeft uitgebracht van onder meer Carré, Sepehr en Significant Other.