"Toen kwam ik aan in Dour en zag ik dat er een grote gemeenschap was die naar dezelfde muziek luisterde als ik."

Dour is... lauwe cara naar binnen tanken onder een brakke partytent. Dour is... rondwalen op de weide en headliners skippen om nieuw talent te ontdekken. Dour is... afteren met wildvreemden terwijl je een campingstoel over je kop trekt. En ja, wij maakten ons al schuldig aan elk van deze vergrijpen. Maar Dour is ook een festival met een erg diverse en uiteenlopende line-up. Wij strikten Mathieu Fonsny, één van de programmatoren achter het festival, en spraken hem over zijn carrière, het samenstellen van de line-up en vreemde riderverzoeken. 

Kan je ons wat meer vertellen over jouw professionele carrière? 

In 2005 rondde ik mijn richting journalistiek af en liep ik stage bij het Franse tijdschrift Les Inrockutibles, waar alles voor mij begon. Ik heb daar veel mensen ontmoet. Toen ik terugkwam in Luik begon ik te merken dat mijn interesses vooral bij draaien en organiseren lagen. Zo begon ik een party crew en het label Forma.T Records. We boekten Justice, Boys Noize, Diplo, James Blake enzovoort. We zochten enorm graag naar de innovatieve acts van het moment!

Uiteindelijk werd ik een van de bookers van Francofolies de Spa, een muziekfestival, en deelde ik mijn kantoor met Alex, die de programmator van Dour was. In 2012 joinde ik Alex en nam ik Dour ook op. We lanceerden een bedrijf, KuratedBy, en we boekten evenementen in Marseille, Bordeaux, Brussel en Dour.

Ik ga zelf regelmatig naar Dour en heb het festival zien evolueren, zowel infrastructureel als muzikaal. Zou je zeggen dat elektronische muziek een grotere rol heeft gekregen in de line-up?

Dat zou ik niet zeggen, maar hiphop en elektronische muziek zijn op dit moment natuurlijk hot, dus spelen we daar ook op in, maar dat betekent niet dat de andere genres niet aan bod komen. We hebben dit jaar bijvoorbeeld een nieuw podium gelanceerd dat Le Garage heet en er is natuurlijk ook de dub corner. Dus de line-up is nog steeds erg rijk.

Dour heeft enkele headliners, maar pakt ook uit met veel nieuw talent. Wat is jullie filosofie hierachter?

Dour is een alternatief festival dus we hebben niet zoveel headliners nodig, want mensen die naar het festival komen verwachten dat niet. Ik ga al sinds mijn 16e naar Dour, dus ik ken de gemeenschap erg goed. Er is niet echt iets fundamenteel veranderd, maar het is wel geëvolueerd. 

Voor mij zijn de mensen die hier komen de belangrijkste headliner. We zijn allemaal muziekliefhebbers bij Dour dus ik denk dat mensen die naar de Balzaal gaan ook nieuwsgierig zullen zijn naar wat er in Le Garage gebeurt. We zijn allemaal benieuwd en dat vind ik prachtig, die openheid van geest. Je vraagt je buurman op de camping niet of hij van alternatieve muziek houdt, natuurlijk doet hij dat, want hij is er! Het is één grote familie en dat is misschien wel het belangrijkste aspect van het festival.

En hoe ziet jullie team bij KuratedBy eruit?

Het team bestaat uit 4 personen en iedereen is verantwoordelijk voor enkele stages. Nu deed ik de Balzaal, La Petite Maison en de Boombox. Doordeweeks bespreken we welke acts of optredens we in het weekend hebben gezien. We hebben ook nog een aantal consultants voor drum&bass, dub en video jockeys. 

In welke mate krijgen jullie de vrijheid om artiesten te boeken voor Dour?

We krijgen alle vrijheid. Bovendien werken we al meer dan 15 jaar samen met het festival, dus we kennen de ziel en de sfeer ervan. We weten wat we wel en niet kunnen doen.

En is dat uniek of is dat bij andere festivals ook zo?

Elk festival heeft zijn eigen regels. Sommige hebben een boekingscommissie en soms wil de directie erbij betrokken worden. Anderen geven carte blanche, zoals Dour, maar natuurlijk moeten we sommige dingen respecteren. Zoals het budget, een bepaald aantal podia of openings- en sluitingstijden. Maar we willen een zekere mate van onafhankelijkheid behouden, want daar worden we ook voor betaald. Als zij niet tevreden zijn, hebben we slecht werk geleverd. Maar op dit moment zijn ze nog steeds blij met ons (Lachen).

We doen ook een sociologische studie alvorens we ergens iets organiseren, zoals bijvoorbeeld bij het festival in Marseille. Het is de op één na grootste stad van Frankrijk, zeer multicultureel, er is een grote haven enzovoort. Het is dus belangrijk om de lokale scenes te begrijpen en te zien wat daar leeft. Het is niet hetzelfde als Dour. Dour lijkt wel een stad die we zelf bouwen, Marseille is er al. Het is belangrijk te weten welke lokale crews we moeten aanspreken en opnemen in onze programmatie. 

We gaan naar clubs en andere feestjes in de stad om de vibe en de muziek te begrijpen. Dus we volgen geen wetenschappelijke methodes of iets dergelijks. We gaan het veld op, maar ook zijn er een aantal belangrijke showcasefestivals zoals Fifty Lab in Brussel. Dat is een heel goede manier om nieuw talent te leren kennen. Daar kun je een aantal artiesten verwachten die zeker potentiële kanshebbers zijn en soms beland je dan weer ergens om 6 uur 's ochtends op een feest waarover je een paar uur daarvoor nog niks gehoord had, maar waar je dan wel een top act ziet. Dat zijn echt de beste (lachen).

Welke artiesten moeten we dit jaar absoluut checken op Dour?

We zijn erg trots dat Aphex Twin terug is of Mama Snake en Tokischa. En een persoonlijke favoriet van mij is de Rockamadour stage, dat in de voorgaande jaren werd gecureerd door Kiosk Radio. Dit jaar hebben we het een beetje veranderd en verschillende Belgische en internationale collectieven gevraagd om het over te nemen.

Maar voor mij gaat Dour over dikke momenten aan de mainstage om vervolgens naar een kleiner podium te gaan en daar te verdwalen terwijl je nieuwe artiesten ontdekt.

Gaan jullie met sommige artiesten een langdurige samenwerking aan?

Ja, soms. We houden er niet van om te veel artiesten twee jaar achter elkaar te boeken, maar er zijn een aantal artiesten met wie we een sterke band hebben opgebouwd. Deze artiesten zijn met het festival ook meegegroeid. Amelie Lens begon bijvoorbeeld om 13u in de Marquee. Nu is ze een headliner op de Balzaal. Hetzelfde geldt voor Trym. Vorig jaar verpletterde hij die stage en nu hebben we hem gevraagd de Balzaal af te sluiten.

Wat was je meest memorabele Dour editie?

Om eerlijk te zijn elk jaar is memorabel. Elke editie zijn er meer dan 150 acts en je kunt altijd wel iets vinden. Toen ik zestien was, ging ik voor het eerst naar Dour. Ik woonde in een klein dorpje in Luik en voelde me er soms een eenzaat. Al mijn vrienden luisterden naar andere muziek dan ik en ik voelde me een beetje een buitenstaander. Toen kwam ik aan in Dour en zag ik dat er een grote gemeenschap was die naar dezelfde muziek luisterde als ik. Het was een openbaring voor mij. Het festival ligt me dus erg nauw aan het hart.

Als booker krijg je waarschijnlijk best vreemde verzoeken van artiesten. Heb je geen grappige anekdote voor onze lezers?

De eerste keer dat de Wu-Tang Clan naar Dour kwam, vroegen ze om Dom Perignon champagne, wat echt enorm duur was. En natuurlijk verkoopt niemand dat in het dorp, dus kreeg een stagiair de opdracht om 2 flessen te vinden. Hij nam een auto naar Lille, wat een uur rijden is en vond een winkel die ze had. Hij kocht ze en was zo blij dat hij dat nog gefixt kreeg, iets wat hem trouwens een hele dag kostte. Toen arriveerde de Wu-Tang Clan op het podium en spoten de twee flessen doodleuk leeg in het publiek terwijl ze "hey Doureeeeuh" riepen. De volgende keer dat ze kwamen zei ik tegen de nieuwe stagiair: "Ga twee flessen cava kopen in de supermarkt en verander de etiketten." Hij deed dat en hetzelfde gebeurde natuurlijk (lachen). Die gasten hadden niks door!

Jouw beroep is natuurlijk erg uniek. Heb je tips voor mensen die in jouw voetsporen willen treden?

Er is geen studie voor wat ik nu doe. Ik deed uiteindelijk maar wat door feestjes te organiseren en de beste artiesten te vinden. Ik wist niets van management of boekingsbureaus maar leerde het stap voor stap. Geloof gewoon in wat je doet, of het nu een klein avontuur is of een carrière. Ik heb geen specifiek advies, maar doe gewoon wat je leuk vindt!