In Brussel woont en draait Ava Eva, een DJ die haar melancholische gevoel vertaalt in sets, muziek, radio en binnenkort ook een eigen clubconcept: Anemoia. Het is een woord dat "nostalgie naar een tijd of plaats die je nooit hebt meegemaakt" betekent, en precies dat gevoel wil ze tastbaar maken in haar radioshow en op de dansvloer. Enkele weken geleden spraken we elkaar over haar artistieke pad, haar liefde voor de nineties, en het nieuwe hoofdstuk dat ze aan haar verhaal toevoegt.
Voor wie je nog niet kent: wie is Ava Eva?
Ik ben Kaatje, dertig jaar en woon in Brussel. Ik draai nu zo'n vijf jaar als DJ onder de naam Ava Eva. Daarnaast heb ik een radioshow op We Are Various met de titel 'Anemoia', en datzelfde thema vertaal ik nu naar mijn eerste eigen clubavond.
Waar komt je artiestennaam vandaan?
'Ava' betekent "melodie" in het Perzisch en 'Eva' is mijn tweede naam op mijn paspoort. Die combinatie klonk gewoon mooi. En voilà, Ava Eva was geboren.
Hoe was je zomer?
Heel druk, maar fijn! Het hoogtepunt was zeker Pukkelpop: een volle wei, mijn verjaardag op de dag van mijn set en een heerlijke sfeer. Toegegeven: ik kijk nu vooral uit naar het clubseizoen. Dat voelt altijd meer als mijn natuurlijke habitat. Ik hou van nachten, muren, rookmachines en lichtflitsen. In clubs laten mensen zich meer gaan en dat intieme gevoel past beter bij mij.
'Anemoia' klinkt als een gelaagd concept. Wat betekent het voor jou?
Het is het woord voor nostalgie naar een tijd die je nooit hebt meegemaakt of een plek waar je nooit bent geweest. Toen ik het woord ontdekte, raakte het me meteen omdat ik dat gevoel ook soms wel ervaar.
Ik ben sowieso een heel melancholisch persoon, en dat komt ook terug in mijn sets. Ik hou ervan om oude tracks te draaien en die te mixen met nieuwe releases. Dat contrast tussen toen en nu, dat vind ik heel interessant.
Je hebt dat thema eerst vertaald naar je radioshow op We Are Various. Hoe is die tot stand gekomen?
We Are Various bestond nog niet zo lang toen ze nieuwe hosts zochten. Ze hebben mij toen gecontacteerd. Ik merkte dat veel DJ's hun shows een naam of thema gaven, en dat inspireerde me om 'Anemoia' als concept te gebruiken. Het leek me ook leuk om gast-DJ's uit te nodigen en hen te laten spelen met hun eigen interpretatie van nostalgie. Voor de één gaat dat over een bepaalde plek, voor de ander over een muzikaal tijdperk. Het is dus zeker niet beperkt tot seventies of eighties clichés, maar gaat bijvoorbeeld eerder om scenes waarvan je wou dat je er deel van had uitgemaakt. Maar je werd dan bijvoorbeeld te vroeg of te laat geboren.
Eerst deed ik zelf veel inzendingen en na een tijdje ben ik vrienden beginnen aanspreken. Binnenkort staan er zelfs wat artiesten uit het buitenland op de planning, dus het wordt groter en groter.
Hoe verloopt dat praktisch, zo'n radioshow?
De studio van We Are Various ligt in Antwerpen, dus dat is niet altijd handig. Daarom neem ik mijn sets vaak thuis op en stuur ze door, en dat geldt ook voor mijn gasten. Ze mogen natuurlijk wel kiezen of ze live willen komen draaien of niet. Het platform daar is een online community radio, maar ze doen ook live-avonden. Het is een heel fijne omgeving om deel van uit te maken.
Van radio gaat het nu naar de club. Op 6 december organiseer je de eerste 'Anemoia' clubavond: wanneer kwam het idee om 'Anemoia' ook als feest te organiseren?
Ik voelde dat ik mijn creativiteit nog meer wilde ontwikkelen en zocht een nieuwe uitvalshoek. Ik draai veel in Brussel, maar ik wilde ook iets teruggeven aan de scene hier. De radioshow is vooral gelinkt aan Antwerpen, dus ik wou iets doen in Brussel, samen met enkele vrienden. Zo ontstond dan het idee voor een clubavond rond 'Anemoia'. De reacties zijn tot nu toe super positief.
Wat mogen we op muzikaal vlak van de avond verwachten?
Voor de eerste editie heb ik UNOS en Nina Welch uitgenodigd om sets te komen draaien. Ik wil vooral artiesten uitnodigen waarvan ik vind dat ze een speciale sound hebben die wat doet mijmeren en niet vasthangt aan wat momenteel in is.
De avond draait rond house, in de brede zin van het woord. Dat genre heeft zoveel gezichten, en ik wil dat DJ's hun eigen richting daarin kunnen kiezen. Het thema is er vooral om te inspireren, niet om te beperken. Dus ja, house in al zijn vormen, maar met ruimte voor emotie en sfeer.
Jullie kozen voor het kleine en intieme B21 als locatie. Vanwaar die keuze?
Het is inderdaad een kleine, gezellige ruimte in Vorst met warm licht, hoekjes, kleine kamertjes en gangen. Het voelt heel huiselijk aan, wat ideaal is voor onze eerste editie, want we willen iets speciaals doen met de dansvloer en de ruimte zelf.
Als DJ hou ik zelf ook sowieso meer van intieme settings waar je dicht bij het publiek staat. Anemoia begint daarom bewust klein, met warmte en gezelligheid, want dat past perfect bij de sfeer die ik wil creëren.
Hoe hoop je het publiek kennis te laten maken met het thema?
Eerst en vooral door heel duidelijk te communiceren over wat 'Anemoia' betekent. Niet zomaar een avond, maar een concept waar elke DJ zijn of haar eigen interpretatie en nostalgie in kan leggen. Zo wil ik op sociale media elke artiest apart in de kijker zetten, met hun verhaal of inspiratie achter de set. Dat maakt het persoonlijker en dieper. Wat ik absoluut wil vermijden, is dat het wordt gezien als een cliché retrofeest. Het gaat niet om pakweg italo-disco nostalgie, maar om een gevoel van gemis en verbeelding.
Welke tracks passen voor jou perfect binnen dat thema?
Er zijn er veel. Eén van mijn favorieten is een echte nineties track: 'Good Shot' van Hand's Burn op het Belgische label Mackenzie Records. Maar ook 'Solid Session' van Format, 'Mr Gorgeous (And Miss Curvaceous - Mood II Swing Vocal Mix' van Smoke City en 'Vicious Game' van David Carreta passen in dat rijtje.
Hoe hoop je dat mensen je clubavond en het thema beleven?
Ik hoop dat ze even vergeten dat ze in 2025 aan het feesten zijn. Dat ze zich voor één nacht in een andere tijd wanen, zoals toen Jane Fitz een pure new beat-set draaide in Mirano en iedereen verkleed kwam. Dat gevoel van collectieve tijdreis, dat wil ik oproepen.
Wie werkt er allemaal mee aan het project?
We zijn met vier: Mathies (Wouters), Junior (Lambrechts), Blert (Kada) en ikzelf. Ik neem vooral het artistieke luik op mij, Junior het praktische, Mathies het financiële en Blert het administratieve en scenografische gedeelte. Ze denken natuurlijk ook alle drie mee over de productie. Daarnaast helpen vrienden met licht, scenografie en enkele shiften de avond zelf. Het is een heel vriendschappelijk ecosysteem.
Je zei al dat er nog spannende dingen op komst zijn. Kan je wat vertellen over je plannen voor de nabije toekomst?
Natuurlijk. Renaud Deru van Sono Ventura Records belde me een tijdje geleden met de vraag of ik interesse had om deel te worden van het resident team van Blur. Ze waren van plan om Umi te verbouwen en de zaterdagavonden een nieuwe invulling te geven. Toen hij vertelde wie er de komende maanden op de line-up zou staan, werd ik wel enthousiast. Ik ben benieuwd hoe dat project zich verder gaat ontwikkelen en ben vooral heel blij dat ik daar deel van uit mag maken.
Daarnaast heb ik sinds kort ook een residency bij Microwave, een communityradio in Brussel die onlangs een live studio opende in een hotelkamer. En binnenkort trek ik naar Barcelona om te draaien voor Club Noon en neem ik een mix op voor Jauda Collective, een collectief uit Riga. Kleine dingen misschien, maar dat soort projecten maakt me echt gelukkig.
Je klinkt ambitieus, maar niet geobsedeerd door 'doorbreken'.
Klopt. Als het ooit een fulltime bezigheid wordt, fantastisch. Maar ik zal ook niet teleurgesteld zijn als dat niet zo is. Het belangrijkste is blijven doen wat ik graag doe, op fijne plekke spelen, en 'Anemoia' laten groeien.
Je draait de laatste tijd ook vinyl in je sets. Waar komt dat vandaan?
Vooral omdat veel tracks die ik wil spelen niet digitaal te vinden zijn. Sommige obscure nineties-platen bestaan gewoon niet als mp3. Dan speel ik ze liever op vinyl. Ik probeer mezelf te pushen om steeds meer vinyl mee te nemen naar gigs, al combineer ik het graag met digitale sets. Er is niks mis met USB's!
Vanwaar die fascinatie voor de nineties?
Ik denk dat die periode gewoon vrijer was. Clubs waren minder gereguleerd, er waren geen gsm's of sociale media. Mensen leefden en dansten intenser. België had toen ook een ongelooflijk rijke clubgeschiedenis. Als ik kijk naar The Sound of Belgium of lees in het boek van Smos en Baby Bee (Party Flyers and More. Reminiscences Of a Unique Era in Belgian Nightlife Culture (1993-2010)), dan krijg ik nostalgie naar iets wat ik zelf nooit heb meegemaakt. En dat gevoel, die heimwee naar een tijd die niet de mijne is, dat is precies wat 'Anemoia' voor mij belichaamt.
Overweeg je om zelf ooit muziek te produceren?
Ja, ik heb lessen gevolgd bij Trix en vond dat heel fijn. Alleen is tijd het probleem. Werken en draaien slorpen veel energie op. Maar ik merk dat ik tijdens het luisteren vaak denk: dit zou ik anders doen of hier wil ik wel eens een edit van maken. Dus wie weet: remixen, edits,... dat zit zeker in mijn hoofd. Misschien wordt deze winter het moment.
Om af te sluiten: wat hoop je dat Anemoia wordt op langere termijn?
Een plek waar mensen samenkomen rond een gevoel. Waar muziek, scenografie en sfeer één geheel vormen. Misschien groeit het ooit uit tot een klein label, misschien blijft het gewoon een reeks feesten. Maar zolang het oprecht en warm blijft, ben ik tevreden.
Kopfoto: © Jorn Thomas
