De tweede dag. Met de zon op onze tent en geroezemoes op de achtergrond worden we uitgeslapen wakker op de camping. Kleertjes aan, tentrits open en opstaan! Vol goesting trekken we naar de uitgebreide brunch. De wachttijden vallen gerust mee, tegenover vorig jaar is de camping vergroot, maar de efficientie gelukkig ook. De brunch was zoals elk jaar uitgebreid en ronduit heerlijk. Eitjes, koffiekoeken en een hele resem aan smaakvolle vegetarische groentenspreads en salades. Kers op de taart was dit jaar de verwelkoming van Matinée. Het Brusselse rustige muziek en brunchconcept staat gepositioneerd onder een grote tent, aan de zijkant van de brunchzone. Tapijten, kussens, ambient muziek en bovenal veel gezelligheid. De perfecte aanvulling van een reeds erg comfortabele campingervaring!
Onze festivaldag starten we zoals gewoonlijk met enkele luchtige, zonnige housesets. Bass Toast bijt de spits af aan de Soleil Rouge-stage met een mix van house en een hoop ander soulful lekkers. Aan de State of Play trekt Gayance dezelfde stijl door, met zelfs wat eigen geproducete en gezongen nummers ertussen.
Na een korte pauze trekken we naar BBC resident DJ, selector en spilfiguur van de Londense underground Jamz Supernova. Ook zij begon haar set met luchtigere houseschijfjes - zo passeert bijvoorbeeld het uptempo 'S2 (Dubarash)' de revue - om snel over te gaan naar energiekere global clubgeluiden, broken beats en UK funky. Op dat vlak herinnert Shazam ons aan bijvoorbeeld aan 'Got Your Number' van The Maghreban, 'Rudeboy Ting' van onze eigenste Blck Mamba en 'Night Skanker' van Lil Silva. Los van de extreem dansbare trackselectie viel ons ook op hoe goed ze er in slaagde om haar nummers in elkaar te blenden. De ideale schemeringmix om ons in gang te trekken voor de nacht.
Helemaal opgehyped kijk ik naar mijn klok en - oh nee - dj lostboi begint er bijna aan bij de ambient stage. Ik twijfelde een beetje - zou een ambient set niet ongemakkelijk zijn na zo'n intense opbouw? Om die reden kreeg ik ook niemand van mijn vrienden mee. Niks bleek echter minder waar.
dj lostboi bracht zonder twijfel het mooiste optreden dat ik dit jaar al zag. De muziek voelde etherisch, extreem ontspannend aan. Hun Burial-esque, reverb-heavy gebruik van samples gaf me letterlijk kippenvel. Ook de mensen rondom mij waren zichtbaar aan het genieten. De grootste verassing merkte ik pas op het einde: blijkbaar stond al de hele tijd een kind van rond de 10 jaar aan de decks. Dat was blijkbaar deel van de act - dj lostboi draaide off-stage de set terwijl het kind met volle overtuiging en concentratie de plaats innam op het podium en deed alsof. De trotse mama en (vermoedelijk) zusje stonden op de eerste rij te kijken.
Helemaal ontspannen keerde ik terug naar mijn vrienden, die maar niet wouden geloven wat ze gemist hadden. Tijd voor meer energie! Ondertussen was het Ierse drum n basstalent Calibre aan het werk aan de Soleil Rouge-stage. Zijn cleane mix van liquid drum n bass was de perfecte set om terug op gang te komen. Volgend op Calibre was lokaal talent AliA. Niet per se een nieuwe ontdekking, maar bij haar weet je wel telkens wat je mag verwachten: technisch feilloze sets met een mooi assortiment aan UK muziekstijlen.
Afsluiten deden we aan Vesshcell a.k.a. de put. Afsluiters mogen best wat heviger zijn en dat hadden Bitter Babe & Nick Léon begrepen. Zij brachten een heftige set met zwoele, zweterige global club tracks en af en toe licht cheesy pop-edits. Wij onthouden onder andere 'All The Things Mina Said' van Mina en leuke remixes van 'Still D.R.E.' en 'Please Don't Stop The Music'. Met compleet geruïneerde benen en voeten tsjaffel ik terug naar de camping, recht m'n bed in. Wat een dag!
