De derde en laatste dag is tot zijn eind gekomen: het festivalterrein is leeg, de camping ontruimd en we zijn terug in de echte wereld. Wat een weekend! Horst heeft alle verwachtingen overtroffen: een extreem kwalitatieve en diverse lineup, prachtige licht- en rookshows, stages die kunstwerken op zichzelf zijn, interessante talks, begeleide wandelingen langs een kunsttentoonstelling, een kwalitatief en duurzaam aanbod aan eten en drank, een bewonderenswaardige ideologie en een goed georganiseerde camping met een heel lekker en uitgebreide brunch. De organisatie heeft een oog voor detail dat op het zelfde niveau komt als festivals zoals Tomorrowland, maar dan op veel kleinere schaal en met veel minder middelen. Daar hebben we mateloos respect voor.
Onze eerste act van de dag was meesterselector Alfred Anders aan de Bodies In Alliance-stage. Hij bracht de dag op gang met een kneep uit zijn arsenaal van seventies/eighties funk en disco, afgewisseld met house en indie dance tracks in dezelfde mood. Kortom, perfect voor een zonnige zomerdag. Zijn opvolger, Mr Scruff, zette de muziek verder in dezelfde stijl. Door de getalenteerde selectors die ze beiden zijn, merkte je amper een verschil in stijl of kwaliteit.
Op zoek naar iets harder verplaatsten we ons en kwamen we terecht aan de Moon Ra stage. Van ver hoorden we de classic 'Never Grow Old (Re-Plant)' van Floorplan door de speakers brullen, en we waren direct overtuigd. Achter de decks vonden we Brussels' Finest terug: Lefto! Hij bracht een gevarieerde, energetische technoset die iedereen onder het ronde dak aan het dansen bracht.
Even later besloten we wat andere stages te verkennen en belandden we aan de Unglued-stage, waar Far Out Radio Systems een live performance met modulaire synthesisers bracht. Het is een alias van Thomas Neyens, overdag bekend als Professor Neyens die biostatistiek geeft aan de KU Leuven. Far Out Radio Systems is een muzikaal project waarmee hij meer statistische en mathematische concepten wilt verwerken in zijn muziek. Hij bracht techno met een duistere, mechanische vibe. Vel gerust je eigen oordeel, zijn album On Boolean Plains is uit sinds eind vorig jaar.
Om af te sluiten keerden we terug naar de Moon Ra-stage. Er heerste al de hele dag keuzestress: tussen welke eindact zouden we kiezen? De lineup was sterk: Danilo Plessow (MCDE), Circle Of Live en Job Jobse. De vierde act, Sicaria Sound, herkenden we niet en hebben we ook nooit echt overwogen. Tot we er toevallig voorbij stapten: donkere muziek, daverende bassen en dubstepgeluiden die je instant kippenvel geven. Dat alles werd gehuld in een rookgordijn dat zo dicht was dat je met momenten je buur niet eens zag staan.
Het was een hele ontdekking voor mij: ik heb dubstep altijd geassocieerd met artiesten als Skrillex en Nero, maar blijkbaar bestaat het onderscheid tussen heavy dubstep en deep dubstep. Het laatste gaat meer terug naar de origines van dubstep, legt de nadruk op de bassen in plaats van de middentonen en heeft over het algemeen een minder aggressieve, scherpe klank.
