advertentie
Het eerste festival van het jaar zit er weer op, en bijna een week later zijn we stilaan bekomen van één van de meest intense weekends van het jaar. Jaar op jaar vetrekken we naar Horst met grote verwachtingen en telkens opnieuw worden ze met glans ingelost - niemand doet het ze na. Graag delen we met jullie de momenten die ons na dit weekend het meeste bijbleven.
Voor wie de muzikale hoogtepunten van drie dagen Horst opnieuw wil herbeleven hebben we een 9 uur lange playlist samengesteld met de beste gems die we er hebben gehoord. Uiteraard konden we ons instinct om al die vette tracks te Shazamen niet onderdrukken. De playlist is een mix van dubstep, hiphop, bass, house, techno en af en toe wat heerlijk cheesy nummers.
Donderdag was het eindelijk zover: de grand opening van het langverwachte Horst Arts & Music Festival. We keken er al naar uit sinds de laatste beat van de vorige editie. Deze keer was het ook een extra bijzondere editie, want het festival vierde zijn 10e verjaardag! Om 13:00 gingen de deuren open voor de bezoekers, wij stonden om 11:00 uur al paraat voor een eerste rondleiding van de site met de nodige uitleg bij de expo en de verschillende stages.
Onze eerste blikvanger? De gloednieuwe Ring Stage! Een 8 meter hoge gele constructie, verankerd tussen ruwe bakstenen muren op een betonnen vlakte. De nieuwe stage is veel toegankelijker en ook veel praktischer dan zijn voorganger, die nog over de weg liep. Het terrein zal later ook dienen als hub voor sportactiviteiten.
Na de uitgebreide en zeer interessante rondleiding door de ploeg van Horst - en het ophangen van onze gloednieuwe banner aan de ingang, wie heeft hem gespot? - waren we helemaal klaar om er in te vliegen. We begonnen de eerste dag met een set van Fais Le Beau b2b Eoln DJ. Een logische keuze, aangezien Fais Le Beau ons nog nooit teleurgesteld heeft. Eoln DJ hadden we nog niet eerder live gezien, maar wow, wat hebben deze twee ons verrast! Voor we het wisten draaiden ze al de afsluitende track van hun set en stonden we met een beteuterd gezicht naar elkaar te kijken - 'Hoezo is het nu al voorbij?'.
De dag sloten we af met een B2B van Aurora Halal en de grootmeester himself DJ Nobu. Als alltime fangirls van DJ Nobu mochten we deze zeker niet missen. Het licht ging letterlijk even uit en de sfeer werd nog intenser. Sommige zijn fan, anderen weer niet, maar wij vonden het een zalig moment om één te zijn met de muziek die rond ons heen dwarrelde. Deze set betekende jammer genoeg ook meteen de closing van de eerste festivaldag.
Rise and shine! De eerste ochtend werden we al meteen heerlijk wakker in een oververhitte tent, dus vluchtten we snel de sauna uit en klapten we onze campingstoeltjes open voor wat frisse lucht. Lang bleven we echter niet zitten, want de brunch stond klaar! Elke ochtend tussen 9:00 en 12:00 werd er op een picknickterreintje een royale brunch geserveerd in buffetstijl. Van boterkoeken tot vers fruit en hummusgerechtjes, of zelfs een simpel boterhammetje met chocopasta voor wie het liever eenvoudig wou. Wij genoten van ons ontbijt onder de tent bij onze vrienden van Matinée, die elke ochtend de setting verzorgden met knusse kussens en sfeervolle ambient. Jammer genoeg bleef het daar wel bij qua ambient muziek: dit jaar geen relax/ambient stages meer op het festival. Een groot gemis!
Terwijl we op het gemak het terrein aan het verkennen waren, viel onze aandacht ineens op de dreunende dubstepbassen die door de dakpannen van de Moon Ra ontsnapten. Aan de decks stond DJ Proceed en host Mouniversal, later aangevuld door Vega, de DJ van Zwangere Guy. Alledrie zijn ze deel van FRONTAL, een Brussels hiphopcollectief opgericht door Stikstof. Met een mooie collectie tracks die ze vlotjes aan elkaar mixten en scratchten lieten ze twee uur lang de Moon Ra met armen in de lucht bouncen. Het was een verrassend eclectische set waarin genres als hiphop, dubstep, dub en drum & bass de revue passeerden, en bleek uiteindelijk één van onze favorieten van het festival. Zo zie je maar: de leukste ervaringen zijn die dat je niet verwacht!
Na FRONTAL zakten we af naar de buren in de Vesshcell. Daar draaide de Dominicaanse DJ Kelman Duran een set vol zwoele dembowritmes. Na de hypefest waar we juist van kwamen stelde deze echter een beetje teleur, Duran sloeg er naar onze mening niet echt in het publiek op te hypen. Misschien was het energieverschil met FRONTAL’s hypefest in de Moon Ra wat te hoog, misschien was de muziek gewoon niet helemaal ons ding, in ieder geval besloten we om ons te verplaatsen naar de Ring waar Anz op dat moment aan het werk was.
Anz’s set bleek al snel een stuk groovier en bouncier, vol lekkere basslines en jungleritmes. Erg onder de indruk van de absurd goede sound en bassen van de Ring-stage dansten we de nacht in. Onze highlight was ongetwijfeld het moment dat ze ‘I Want Your Soul’ draaide en het publiek collectief extatisch meebrulde met op de achtergrond de koeltorens en een ondergaande zon.
Om 10 uur 's avonds, als de zon onder de horizon was, kwam de projectie op de koeltoren tot leven. Zeven projectoren van over de hele wereld projecteerden de digitale visuals van Theo Triantafyllidis. Elke avond reageerden de visuals verschillend, dankzij de nieuwste Performance System-technologie die realtime reageerde op de locatie en de muziek. En het was IN-SANE.
Rond 11 uur begon de set van de uit Bristol afkomstige Ossia in de Moon Ra. En wow, na een experimentele intro van 10 minuten veranderde de set in een intense mix van dub, industriële abrasie en post-punk, allemaal op vinyl! Voor ons was dit de perfecte afsluiter van het Moon Ra-verhaal.
Na Ossia haasten we ons naar de Ring, om nog de paar laatste basslines mee te pikken van Dangermami. De stage was drukbevolkt en de spanning steeg voor de set van festivalheadliners Skream en Benga. En toen... BAM! De set begon niet met een rustig deuntje, de ene hit na de andere werd de menigte in geslingerd, en het ging er hard aan toe. Het duo bleek zoals steeds grootmeesters in het combineren van agressieve dubstep en gehypte drops.
Na een uurtje moesten we toch even een stapje terug doen van de Ring. De beats waren krachtig en het volume was gevaarlijk hoog. Zelfs met onze op maat gemaakte oordoppen was de kracht van het geluid na een tijdje behoorlijk vermoeiend en zelfs pijnlijk. Jammer, maar safety first!
De eer om de laatste festivaldag te openen werd gegeven aan Bart Vanobbergen a.k.a. Susobrino. Laat zijn Vlaamse naam je niet misleiden, want deze man is vurig gepassioneerd over zijn Boliviaanse roots. Bij zijn optredens hangt er steevast een doek op die zijn doel als artiest mooi samenvat: 'Representando y honorando la musica latina'. Dezelfde spreuk die nu ook op zijn nieuwe merch te pronken staat, merch die hij tijdens zijn set met een brede lach het publiek ingooide. Zijn muziek paste perfect bij de hete, zomerse dag en bleek perfect om de dansbenen rustig mee op te warmen. Doorheen zijn set vorderde stroomde er meer en meer volk toe, om te eindigen met een mooi gevulde Vesshcell. Puike prestatie!
Na een korte terreinverkenning komen we terug aan de Vesshcell uit en kunnen we onze ogen niet geloven: om 17u in de namiddag een overvolle stage vol extatische, springende mensen. De DJ van dienst is Etienne 4U, een me tot dan toe onbekende Fransman die zowel qua uitstraling, als muziekstijl en energieniveaus wat deed denken aan Teki Latex. Speciaal 4US haalde hij wapen na wapen uit de kast, waaronder 'Vamos A La Playa' van Loona, 'Something' van Lasgo, een tranceremix van 'My Heart Will Goooooo Oooon', een 8 bit-versie van de intro van The Office. Je kan er je al iets bij inbeelden. Met zijn mix van (vaak lekker foute) hard house, trance en hardstyleschijven wist de energie in een constante hoogte te houden. Moeilijk om deze set te overtreffen - of dat dachten we toch.
Nog enkele uren later was het O'SIMMIE's beurt in de Vesshcell. Een erg geanticipeerde set, zowel door de Brusselaar zelf als de trouwe fanbase die zijn booth omsingelde. En jawel hoor, hij deed het: met banger na banger en strategisch getimede rewinds maakte hij van de put een snikhete vuurput.
Net zoals Etienne 4U was hij niet vies van de occasionele popremix, maar de stijl was wel volledig anders. Zoals we van hem gewoon zijn was het een set vol harde bassen en clubsounds van over de vele wereld, een energieke mix met genres als UK funky, Jersey Club en hard drum.
Het einde van Horst 2024 komt snel dichterbij. Maar geen zorgen, we hadden nog twee fantastische uren te gaan met Le Motel en GЯEG. Hun set was wat harder dan we hadden verwacht, maar de sfeer was vol liefde en liefde. De laatste clubbangers van DJ Babatr, Boutcha Bwa, Joy Orbison, ... pompen door de speakers. Het gejuich is oorverdovend als de set eindigt, en daarmee deze nu al onvergetelijke editie van Horst.
Met slapers in de ogen nemen we afscheid van het Asiat Park. Maar niet getreurd: als je deze tijdens het festival gemist hebt, kan je tussen 23 mei en 8 september nog een bezoekje brengen aan de expo ‘To Have or To Hold‘. We kijken er alvast naar uit jullie terug te zien bij Horst Arts & Music 2025!
We steken met de What Happens crew erg veel tijd in het cureren van evenementen en het schrijven van artikels, maar veel feedback krijgen we over het algemeen niet. Daarom hebben we een korte enquête opgesteld, om even te checken of we het nog steeds goed doen. Heb je een paar minuten? Het zou ons gigantisch hard helpen.
