Stanislav Tolkachev heeft een naam die tot de verbeelding spreekt. Je was hem zo'n honderd jaar geleden makkelijk tegengekomen in Rusland, zoals zijn naam doet vermoeden. Op 16 februari mag je zijn 'Catacomb Saints' verwachten, een plaatje dat absoluut past in je rariteitencollectie.
Het begin van zijn reissue van 'Why Are You So Frightened' klinkt exact wat je van zijn Russische alter ego zou verwachten: een soort Rachmaninov-achtige dreiging met een orgel maakt je eigenlijk écht een beetje bang. Het duurt ruim drie minuten voor de andere geluidseffecten traag maar zeker door de dramatiek heen breken. Daarna krijg je een repetitief soundscape waarbij de bassen uitblijven.
Hij staat er al langer om bekend de minder conventionele klanken op te zoeken en hij schrikt er ook niet voor terug om de lelijke kant van muziek te laten horen. Techno is niet puur of harmonisch in het woordenboek van onze Stanny. Hij is dan ook niet, zoals de meeste andere dj's, eerst in aanraking gekomen met klassiekers uit Detroit of de grote namen in Berlijn, maar groeide op in Oekraïne, een land dat nu pas voorzichtig techno leert kennen. Zelf geeft hij ook aan zelden met techno bezig te zijn naast zijn producties. Die elementen maken zijn werk heel anders. Sommigen zullen het misschien smalend 'speciaal' noemen, maar het is wel het luisteren waard.
'4th Block' heeft bijna iets filmisch: vervang de klassieke muziek in Disneys 'Fantasia' door dit en het past perfect. Onheilspellend, pijnlijk, vals. Er is wel een beat aanwezig, maar eerder kloppend en opgejaagd dan in een vast stramien. Beide tracks worden dus gekenmerkt door een gevoel van mysterie en varen op dezelfde golf als het experimentele SHXCXCHCXSH.
Het is iets anders, dat mag je zeker zeggen. Maar voor wie houdt van 'ugly pretty' is 'Catacomb Saints' absoluut het beluisteren waard. De EP komt uit op 16 februari op Trip, het label van Nina Kraviz.
Het begin van zijn reissue van 'Why Are You So Frightened' klinkt exact wat je van zijn Russische alter ego zou verwachten: een soort Rachmaninov-achtige dreiging met een orgel maakt je eigenlijk écht een beetje bang. Het duurt ruim drie minuten voor de andere geluidseffecten traag maar zeker door de dramatiek heen breken. Daarna krijg je een repetitief soundscape waarbij de bassen uitblijven.
Hij staat er al langer om bekend de minder conventionele klanken op te zoeken en hij schrikt er ook niet voor terug om de lelijke kant van muziek te laten horen. Techno is niet puur of harmonisch in het woordenboek van onze Stanny. Hij is dan ook niet, zoals de meeste andere dj's, eerst in aanraking gekomen met klassiekers uit Detroit of de grote namen in Berlijn, maar groeide op in Oekraïne, een land dat nu pas voorzichtig techno leert kennen. Zelf geeft hij ook aan zelden met techno bezig te zijn naast zijn producties. Die elementen maken zijn werk heel anders. Sommigen zullen het misschien smalend 'speciaal' noemen, maar het is wel het luisteren waard.
'4th Block' heeft bijna iets filmisch: vervang de klassieke muziek in Disneys 'Fantasia' door dit en het past perfect. Onheilspellend, pijnlijk, vals. Er is wel een beat aanwezig, maar eerder kloppend en opgejaagd dan in een vast stramien. Beide tracks worden dus gekenmerkt door een gevoel van mysterie en varen op dezelfde golf als het experimentele SHXCXCHCXSH.
Het is iets anders, dat mag je zeker zeggen. Maar voor wie houdt van 'ugly pretty' is 'Catacomb Saints' absoluut het beluisteren waard. De EP komt uit op 16 februari op Trip, het label van Nina Kraviz.