#LIJSTJESTIJD: De beste muziek van 2022 volgens deze artiesten

Het einde van het jaar is in zicht en omdat we weten dat jullie niet vies zijn van het occasionele lijstje vroegen we aan enkele van onze favoriete Belgische artiesten om de volgens hun beste tracks van 2022 uit te kiezen. Want zeg nu zelf: wie houdt er niet van nieuwe muziek te ontdekken?

Mijn eerste track is 'V.O.I.D.' door Sha Ru. Deze zat dit jaar opeens in mijn promobox en blaasde me compleet weg. Ik kende Sha Ru niet, maar de volledige EP is solid gold. Alle tracks zijn van dezelfde topklasse, maar de vocal in deze bleef het meest hangen. Om maar te zwijgen van de extreem dikke breakbeat die erna komt!

De tweede track is 'Front Row Chatter' van 11Schnull. Ik ben en blijf in mijn hart een electrohead en werd dit jaar verrast door de Juice Volume 1 compilatie van Mell G / Juicy Gang en in het bijzonder door deze track van 11Schnull. Standaard zit hij in mijn sets en doet wat hij voor gemaakt is keer op keer!

Daarnaast zijn er honorable mentions voor het 'Drum In The Bass Of Attention' album van NVST en 'Resin Smoke' van Morelia. Daarnaaast voel ik me lichtjes verplicht om mijn eigen releases op Avoidant, Brick Sweat Records, Club Helsmoortel Recordings en Ruis. bij deze nog eens te vermelden :)

Ik speel wel vaker dingen van Perc dus de keuze op deze artiest was ook geen toeval. De distorted loopy industrial stijl van de track 'Dirt' spreekt me absoluut aan. Het zit hem vaak in de opbouw. Door de energie van de oldschool piano als break, iets wat zo in contrast staat met de rest, creëer je een heel intense en catchy drop. Je hebt gegarandeerd je publiek mee. Een dancefloor killer dus!

Nederlandse hardcore legend Catscan is terug, en met niet de minste als je het mij vraagt: de Zweedse Starving Insect zit achter een hele reeks nieuwe 90's geïnspireerde doomcore & apocalyptic techno waar ik helemaal achter kan staan. Hij is het levende bewijs hoe je oldschool weer relevant maakt en is voor mij één van de meest interessante artiesten van de laatste jaren. Kortom, deze track heeft een classic hardcore sound. Make hardcore scary again, check! 

Eind 2021 wachtte ik een uur lang om KMRU & Aho Ssan's AV installatie op Berlin Atonal een tweede keer te kunnen beleven. Dit jaar werd die commissie verder uitgewerkt tot een full album en live set. Het is altijd exciting om te horen hoe twee artiesten waar je naar opkijkt samenwerken en elkaar tot in nieuwe extremen pushen. De brutale fragiliteit die ze brengen weerspiegelt voor mij perfect de huidige tijdsgeest. Daarom kies ik voor 'Resurgence', een samenwerking tussen deze twee artiesten.

Begin dit jaar ontdekte ik Soft As Snow. De ogenschijnlijke simpliciteit, maar een waar veel lagen en invloeden achter schuilen, maakten dat 'Pure Mood' vaak op repeat stond en als een loop in mijn hoofd afspeelde. Niet veel later stuurde hun label Infinite Machine dat ze m'n album ook wilden releasen.

Het is nog maar sinds dit jaar dat ik een specifieke stijl heb gevonden waarmee ik verder wil. Het vinden van deze stijl heb ik grotendeels ontdekt dankzij de volgende tracks. Ze staan allebei symbool voor hoe ik mijn sets in elkaar steek. Ik hou ervan om er een paar liedjes in te verwerken met een tekst die iedereen kent, zoals 'Will You Remember Me When I’m Gone?' van DJ Heartstring. 

Verder bestaan mijn sets uit groovy techno met toffe, simpele geluidjes die doorheen de track terug blijven komen zoals bij 'UH AH' van DJ SUN. Deze twee liedjes staan aan het begin van de nieuwe sound die ik heb gevonden en het zijn ook de soort liedjes dat ik later zelf wil gaan producen.

Het is voor mij bijna zo goed als onmogelijk om een favoriete track te kiezen uit de 109 tracks van 'Sent From My Telephone' van Voice Actor dat in october op Stroom verscheen, maar bij deze toch een poging. ‘False Glistening’, geproduced door Adriaan De Roover, is een van de absolute highlights voor mij met een ongelofelijk zweverige productie waar de vocals heel delicaat over gedrapeerd worden. Heerlijk! Dit album is echt de perfecte soundtrack om op out-te-zonen tijdens een lange rit op het openbaar vervoer na een heftige werkdag.

Een absoluut wapen van een track deze 'Turbine' van Conrad Pack. Deze heb ik zowel op originele snelheid als zwaar pitched down in veel sets kunnen verweren omdat deze sound zo veelzijdig is. Heerlijk dit soort tracks die als een cameleon tussen verschillende genres in een set gespeeld kunnen worden.

Mijn eerste toptrack van het jaar is 'Believe' van Eli Brown. Eli heeft zichzelf met deze track op de kaart gezet: maandenlang stond hij op nummer één op Filth On Acid. Omdat de track zo'n goede boodschap met zich meebracht spreekte het me erg aan tegen het einde van de coronatijden.

Mijn tweede favoriete track is 'Universal Consciousness' van Charlotte De Witte. Super clean afgemixt, met heel crispy acid in verwerkt. De track is eigenlijk vrij repetitief, maar toch heb ik het gevoel dat het een verhaal vertelt. Deze staat meermaals op repeat in mijn auto.

'Vone', of: How to keep experimenting with techno. Wizard LDS pusht de techno scene met zijn laatste EP. Oh god, deze plaat in een donkere underground club: I would be on a roll. Heel knap hoe deze spelende loops, experimentele beats en virtuose melodieën samenkomen. Dit is in mijn ogen hoe je muziek maakt, uniek en pushing boundaries. Goede inspiratie wat mij betreft. :-)

Naast techno hou ik ook van zwoele zomerplaatjes. 'Lezzies In A Jacuzzi', de laatste track van Maara's - also killing it lately - EP ‘Godess Within’ doet me instant terugdenken aan deze zomer in het buitenland. Een lied met een lekkere bassthrob, indringende hi-hats en een zwoele stem die ‘amor’ in loop zet. Precies het soort geluid waarvan je op de dansvloer zou denken: zegt ze echt ‘amor’?

De track die ik gekozen heb is 'Paro Hour' van Luciid, eentje die ondertussen zowat op elk evenement wordt plat gespeeld. Dit nummer is een perfecte mix van hardcore kicks en zuivere industrial. Luciid kiest niet voor klassieke saw wave synths, maar gaat voor een unieke sounddesign. Dit is een perfect voorbeeld van de shift in de scene waarbij hardcore steeds meer invloed heeft op de technoscene.

Ik kies deze track van horsegiirl omdat het de perfecte combo is van mijn twee passies: paarden en harde kicks. De muziekvideo is ook echt een pareltje, dit is zo een track waarvan ik wou dat ik het zelf gemaakt had. Horsegiirl's Boiler Room sets zijn ook altijd op en top plezier en ik heb een zwak voor humor in muziek, iets wat ik zelf ook altijd wat in mijn eigen sets probeer te steken. Zeker eens kijken/luisteren naar deze muziekvideo/track van horsegiirl.

Als een dj die 90% van zijn tijd spendeert aan het cratediggen door 90’s en early 2000’s archieven wanneer ik zoekende ben naar nieuwe tracks, is het to be honest best een uitdaging om een ‘best of 2022’ lijstje samen te stellen. Met dat in het achterhoofd, is het tegelijkertijd ook een nobrainer om voor ‘amethyst☪’ van @pat_16120 te gaan. Er zijn in mijn ogen weinig artiesten die zo hard de nagel op de kop weten te slaan als we praten over classic trance muziek. Bij 'amethyst☪' druipt de liefde voor Y2K virtual analog synthesis er gewoon af. Het gevoel klopt helemaal en betovert gegarandeerd iedere dansvloer.

Iets totaal verschillend van wat je mij in clubs zal horen spelen, maar niets heeft me dit jaar zo hard weggeblazen als Weilands ‘Vices’ LP. Wie me al langer volgt, heeft al wel gemerkt dat ik ook best wat Soundcloud Trap luister. Ik volg Weiland al sinds de early Packrunner days. Om hem te zien groeien van ‘autotune rappertje’ tot een volwaardig Synth-Pop artiest (met Mike Dean op de productie), doet me zelfs trots voelen. Favorite track van Vices? Moeilijk. Maar ik neig toch naar 'Still Chasing After Happiness' vanwege de drenched in reverb, auto-tuned vocals & 808-ish bass hits die me flashbacks geven naar zijn oudere werk.