Hoe verder het festival vordert, hoe moeilijker de ochtenden. Deze ochtend gingen we voor een frisse douche en opnieuw een stevig ontbijt, klaar om zo veel mogelijk uit de laatste dag te halen. Het nieuws dat Blawan en Mad Professor gecanceld hadden was teleurstellend, maar desalniettemin besloten we er direct in te vliegen met Mad Professor's last-minute vervangers Blackboard Jungle, een Frans reggaeduo. Zoals het hoort bij een reggaeset was de sfeer luchtig en vriendelijk, wat samen met de stralende zon zorgde voor een ideale start van de dag.
Hierna besloten we even langs te gaan bij Clara!'s korte reggaeton show met eigen vocals. Er heerste een leuke energie in de ROTUNDA, en ook Clara zelf was zichtbaar aan het genieten.
Na een daverend applaus was het tijd voor een set door Otis, die al klaar stond in de andere hoek van de stage. Met gevarieerde bass schijven wist hij de energie in het publiek na Clara's show naadloos over te nemen.
Tegelijk scheen bij de buren van Moon Ra de zon nog volop met Eternal Love, die een selectie aan 80's new wave, disco en house plaatjes het publiek in stuurde. We bleven nog even plakken om te genieten van de houseset van Spek founder en Kiosk Radio resident Sixsixsixties.
Hierna was het tijd voor België's grootste opkomend talent van de voorbije jaren, die tegenwoordig al een echte gevestigde waarde is: AliA! Haar liefde voor muziek uit de UK is snel duidelijk met een mix van bass, housey breakbeats, grime en meer. Le Motel ging verder in dezelfde stijl, maar misschien net iets beter. Zijn energie achter de draaitafels was in ieder geval aanstekelijk.
Mijn favoriete Shazam van zijn set is waarschijnlijk 'Dreading' van Plastician: donkere, hypnotische drum and bass van de bovenste plank.
Tijdens het laatste deel dreef hij het tempo op naar een hard techno-achtig niveau, iets waar ik niet echt in de mood voor was, dus ik besloot te vertrekken naar Bodies in Alliance. Daar stonden Mala & Coki a.k.a. Digital Mystikz me op te wachten: echte legendes binnen de dubstepwereld. We schoven naar voor en genoten de laatste twee uur van de mystieke sfeer, met bassen die onze organen deden vibreren en een mist die zo dicht was dat je vaak je buren niet kon zien. Neem daar nog eens een prachtige lichtshow, een extatisch publiek en natuurlijk een epische set vol old school dubstep, breakbeat en grime erbij en je krijgt de perfecte closing set.
Mijn favoriete Shazam van de set is zonder twijfel de klassieker 'Banshee' door Glume & Phossa.
Achteraf gezien zijn we echt blij dat Horst besloot om de dubartiesten naar Bodies in Alliance te brengen met een groter soundsystem, en de funk/house te herbergen in de kleinere Moon Ra. Hopelijk blijft die wissel ook volgende editie in stand.
Aan de ROTUNDA stage stond ondertussen het Lyonese dj-trio J-Zbel aan de decks. Daar kon je het laatste halfuur genieten van stevige hardtrance, harddance en hardcore.
Met een heel gelukkig en voldaan gevoel vertrokken we naar huis, omringd door een dikke, gekleurde mist. Horst was weer alles wat we ervan verwacht hadden, en meer. Tot volgend jaar!
Kopfoto: © Illias Teirlinck
