Thomas P. Heckmann brengt in maart zijn langverwachte langspeler uit op Monnom Black, het label van Dax J. Met zijn jarenlange ervaring en zijn open visie op de elektronische genres, trekt hij nog eens alle registers open. Verwacht een portie acid, op een bedje van techno aangevuld met heerlijk geselecteerde EBM (oftewel Electronic Body Music)-invloeden. Wij beluisterden het album al en kozen onze 5 favorieten.
Met Acid Head valt hij zonder intro meteen met de deur in huis. Een stevige plaat die de nodige acid in zich heeft, eentje die we gerust mogen verwachten tijdens een van Dax J's sets ergens dit voorjaar of in de zomer. De plaat blaast je gewoonweg omver.
Body Music (EBM 3) is dan weer een stevige plaat met heel wat electronica-invloeden. Als je je ogen dicht doet, zie je de zwetende massa op een festival tijdens een set van pakweg 2 Many DJ's. Een ode aan electro van de iets oudere garde. Heerlijk dat zoiets nog kan anno 2018.
Bodywrap is op haar beurt dan weer een plaat die het moet hebben van een snel tempo dat ons terugduwt naar de jaren 90 en doet denken aan tracks van CJ Bolland en de oude Jeff Mills. Iets dat we alleen maar kunnen toejuichen.
Drowning heeft een ietwat speciale baslijn die we moeilijk kunnen indelen in een bepaald genre. De synths en donkere tonen in de plaat geven het allemaal een extra dimensie. Het tempo is trager dan de andere tracks, maar laat ons daarom niet minder onberoerd. Een fijne plaat met de nodige portie electronica en power.
Tenslotte kiezen we voor Zeitmaschine. Een plaat, die net zoals Acid Head er geen doekjes omwindt. Straight forward acid die je wellicht volgende week nog door je lichaam zal voelen sidderen. Deze track in een grote tent op een festival of tijdens een rave ergens in een fabriek, zalig volgens ons gewoon pure waanzin zijn. Hopelijk tot ergens in een club of een festival, meneer Heckmann?
Via deze weg kan je zijn album al beluisteren en bestellen.
Foto credits: Resident Advisor
