Een paar weken geleden schreven we al uitgebreid over Chanfleury, het nieuwe album van Maxime Dangles. Het is zijn tweede LP, met een rustigere, dromige, electronica muziekstijl. Na een eerste remix EP is er nu ook een tweede verschenen. Terwijl Remco Beekwilder en WLDRZ knallende technoversies brengen van de origineel rustige tracks, gaan Giselh en Maelström voor ravey breakbeat versies. En dan heb je nog de remix van Xl.iks, diegene die ik hier in de spotlight wil zetten.
Het nummer begint rustig, in dezelfde stijl als het origineel, tot de eerste beat valt. Een daverende, dramatische bas die mij persoonlijk instant kippenvel geeft. Ook de rest van het nummer laat een heel dramatische, onheilspellende indruk achter. Ik kan niet wachten om deze ooit eens op een groot soundsystem te horen te krijgen.
