#LIJSTJESTIJD: De 15 beste dansalbums van 2024

Mogelijks onze favoriete release van deze maand is het langverwachte album van Jamie XX, 'In Waves'. Tien jaar na zijn solodebuut brengt hij deze perfect gepolijste collectie van tracks uit. Een rollercoaster van emoties en grooves, met samenwerkingen met de een aantal van de beste muzikanten uit de scene.

Met zijn nieuwe album wil Jamie de emotionele crescendo's en opwindende vluchtigheid van een bijna mystieke avond uit repliceren - een avond waarop je thuiskomt in een ochtendschemering van sigaretten-as, de details van de afgelopen acht uur al een beetje vervaagd, maar met het besef dat deze gevoelens een kristalheldere herinnering zullen blijven.

Blawan, een gevestigde naam in de elektronische muziekwereld, heeft weer een verfrissende EP uitgebracht op XL Recordings. De EP, direct herkenbaar aan het schattige, met roze strepen versierde wollen artwork, valt op door een meer experimentele benadering. In BouQ kiest Blawan voor gebroken beats in plaats van de traditionele 4-to-the-floor ritmes, met een subtiele knipoog naar een kapotte speaker sound die door de hele EP te horen is.

De track 'Fires' hoorden we voor het eerst op 30 november in Fuse, toen Mama Snake haar set ermee afsloot. De track liet meteen een blijvende indruk op ons achter door zijn unieke en experimentele karakter en krachtige vocalen. Binnen een halve minuut waren onze telefoons al uit de zakken, klaar om de Shazam-knop in te drukken. Het was liefde op het eerste geluid.

"INDIFFERENT. Het woord geeft weer wat ik de afgelopen tijd vaak voelde. Niet zomaar een gevoel, maar een verlangen naar dingen die minder uitgesproken zijn. Er is een drang naar ofwel heel hard, stuwend, snel en agressief, ofwel het uiterst tegenovergestelde. Pakkende vocals met een popgevoel, heel directe en relateerbare melodieën, zachte grooves, pianoakkoorden. Hoe dan ook - het voelt alsof alles heel onderscheidend moet zijn - agressief of zacht - zolang het maar extreem is.

Dit is natuurlijk allemaal prima - maar het is nooit mijn aard of persoonlijkheid geweest. Er is een reden waarom ik het adjectief 'Recondite' koos als artiestennaam, omdat ik me kon identificeren met de betekenis ervan: verborgen, obscuur, niet voor de hand liggend. Het album verzet zich tegen deze tijdgeest en vertegenwoordigt stuwende techno met minimalistische melodische sferen, diepe, beklijvende vibes, gereserveerd maar toch sterk en besluitvaardig binnen zijn eigen taal, zwevend tussen melancholische wanhoop en hoop - muziek die precies tussen het harde en het zachte in leeft."

Cascade is een plaat die is ontstaan uit een adolescentie in Manchester, waar de geestverruimende (en emotiezuiverende) kracht van elektronische muziek in al haar vormen werd ontdekt. Hoewel Cascade is opgezet als een voortzetting van Crush, duwt het de sound van Floating Points naar nieuwe plekken. De negen tracks op deze release krijgen de ruimte om tot wel acht minuten lang te smeulen en op te bouwen, waardoor geluiden en grooves dieper worden verkend dan ooit tevoren. Cascade is daar het ultieme bewijs van – als het gaat om elektronische innovatie en tintelende, prikkelende tracks die je kippenvel bezorgen, blijft Floating Points altijd nieuwe lagen ontdekken en onafgemaakte zaken achterlaten.

Jensen Interceptor brengt na zijn 'Jensen & Friends LP' van eerder dit jaar een vier-track EP uit, vernoemd naar de Thermaische Golf in Griekenland, waar zijn familie vandaan komt. De inspiratie gaat verder dan alleen de titel, aangezien Jensen zich heeft verdiept in de geluiden van zijn moederland, zowel oud als modern. Vier snelle, energetische en originele schijven, zoals we het gewend zijn van deze in Berlijn gevestigde clubhit-machine.

Het eerste junglealbum ooit uitgebracht op Hyperdub is een samenwerking tussen twee zwaargewichten uit de hedendaagse junglescene: Tim Reaper uit Zuid-Oost Londen en Kloke uit Victoria, Australië. Het bevat 8 tracks die een mix zijn van de beste ideeën uit de jaren '90 en heeft het doel om de junglestijl nieuw leven in te blazen voor een nieuwe generatie ravers. Voor degenen die er destijds bij waren zal het album veel herkenbare momenten bevatten.

Een dikke EP van Samurai Breaks en Napes, vier uptempo schijven die zich ergens bevinden tussen bassline, jungle en garage. Het nummer 'Violent Violin's' is waarschijnlijk onze favoriet: vlijmscherpe grime met vioolsamples die heel mechanisch, bijna als elektrische gitaren doorklinken.

Far Out Radio Systems, het muzikale project van de Belgische wetenschapper/muzikant Thomas Neyens, is terug met zijn langverwachte tweede album 'Mariana No Death'. Sinds we hem zijn vorige album live zagen voorstellen op de 2021-editie van Horst was er enkele jaren radiostilte - pun intended - en dat wachten wordt ons nu beloond. Het album is geïnspireerd door de roots van de vroege techno en lo-fi elektronica en werd zoals steeds volledig analoog opgenomen, wat je ook merkt aan het resultaat. Ruwe, donkere techno, maar met toch nog genoeg interessante melodieën. Net zoals we het graag horen.

'Innate Needs' is de eerste grote release van I7HVN, nadat hij een jaar geleden zijn debuutalbum de wereld in stuurde. De release onderzoekt donkere muzikale ervaringen met onderliggende gevoelens van beladen verdriet en herinneringen. De broken beats bevinden zich tussen luisteren en dansen in. Van dubstep, naar techno, naar IDM, allemaal in één EP.

De iconische en productieve artiest Leonce uit Atlanta brengt eindelijk zijn eerste volledige album uit, genaamd 'System of Objects'. Het album is geïnspireerd door zijn ervaringen in de underground clubscene en bevat 7 uiterst dansbare house- en technotracks met invloeden uit een hele reeks andere clubgenres.

Zes jaar lang moesten we wachten op een nieuw langspeelalbum van Fjaak. Fjaak The System is naast een ode aan klassieke rave-muziek, ook een nieuw hoogtepunt in hun lange weg naar de top. Die begon in de Berlijnse wijk Spandau, waar ze ‘s nachts beats maakten en overdag rekken vulden in de supermarkt. De afgelopen zes jaar hebben ze véél nieuwe muziek gemaakt, waarvan een groot deel helaas (nog) nooit het daglicht heeft gezien. Zo heeft Fjaak het in The Berliner over een album dat ze produceerden met een ander Duits duo Modeselektor. Voorlopig moeten we het doen met één track van die samenwerking. Fjaak The System zit boordenvol diepe en complexe producties, stuk voor stuk gebracht met veel emotie. Het was het wachten waard en de toekomst oogt veelbelovend.

Na zijn geniale album 'Revanchist' waarbij Evian Christ je meenam op reis langs genres als techno, big room, eurodance en deconstructed club met als rode draad een euforische, dromerige trancesfeer, brengt hij een jaar later een nieuwe langspeler uit. 'English Heritage' is de debuutrelease van TranceParty, het feestconcept waarmee hij afgelopen jaren club na club veroverde en is gemixt door Evian himself en Seretide. Het is in wezen een verzameling mash-ups - uitzinnige, extatische popremixen - die zoveel furore hebben gemaakt op zijn TranceParty-avonden dat sommige fans er illegale bootlegs van maakten op de dansvloer. Denk maar aan 'Every Time We Touch' van Cascada, 'Yeah!' van Usher, 'Hotel Room Service' van Pitbull, 'Miami 2 Ibiza' van SHM vs Tinie Tempah en nog vele andere commerciële klassiekers, maar dan gemixt met meer underground muziekgenres als trance, techno, hard drum en deconstructed club. Een must buy voor elke fan van euforie en guilty pleasures op de dansvloer. Meer lezen? Check dan zeker hun interview met Warp.

De in NYC gevestigde Sepehr heeft al een heel palmaria aan clubmuziek op diverse toonaangevende labels. Voor zijn debuut op het label van Dekmantel gaat hij verder op zijn recente LP Fall From Grace, met een verkenning van een denkbeeldige ruimte "waar je realiteit op elk moment opnieuw kan worden uitgevonden."

De EP begint met de titeltrack die pulserende en donkere sferen oproept. "Twisted Solstice" brengt mystieke electro tinten, terwijl "Planet Lonely" met melancholische 4/4 ritmes balanceert tussen introspectie en hoofdpodium anthems. "Queen Of Demons" sluit de EP af met dreunende lage tonen.

Mothearth is een expressie van Anetha's muzikale reis tot nu toe en gaat in op ecologisch bewustzijn, vrouwelijkheid, giftige mannelijkheid en ongefundeerde meningen in de muziekindustrie. Elk nummer vertelt zijn eigen verhaal, doordrenkt van Anetha's ervaringen en overtuigingen.

In typische Anetha-stijl brengt ze deze thema's met speelsheid en een vleugje ironie over op het album, zoals in het nummer 'Sorry for Being So Sexy', dat het systemische seksisme in de muziekwereld aankaart. De ecologische thema's van het album komen duidelijk naar voren in tracks zoals 'Ecotecture', waar organische geluiden en de verbinding met de natuur sterk te horen zijn.