#PORTRET: Marching Machines

Ze bestaan nog niet zo lang, maar een jaar na hun oprichting hebben ze wel al een aantal vette releases op hun naam staan. Marching Machines bestaat uit producer Dimitri Andreas en voormalig Radius Records-baas en DJ, Spacid. Na er een viertal jaar aan gesleuteld te hebben, beslisten ze eind 2019 om hun nieuwe project publiek te maken. Een combinatie van donkere disco met sombere synths, gebroken electro beats, hier en daar een druppeltje acid, kosmische italo-invloeden en een typisch Belgische old skool new beat.

Hun donkere disco sound is een logisch gevolg van Spacid's muzikale carrière: hij is al meer dan twee decennia actief in de Belgische undergroundscene - je kent hem waarschijnlijk van Kozzmozz - en met zijn label Radius Records speelde hij in de vroege jaren 2000 een voortrekkersrol in de moderne nieuwe disco sound. Hun doel was om de elektronische invloeden van de italo disco uit de jaren 70 en 80 te verkennen en er op voort te bouwen. Het is uiteindelijk een platform geworden voor producers zoals Tensnake, Moonlight Matters en Skatebård.

Ook Dimitri Andreas is niet nieuw in het wereldje: zijn ervaring gaat terug tot het begin van de jaren 2000, met een breed scala aan releases die variëren van leftfield electronica en Belgische pop tot op maat gemaakte muziek voor hedendaagse balletvoorstellingen.

Doorheen de afgelopen lockdowns hebben ze niet stil gezeten. In januari 2020 brachten ze hun eerste EP 'Lonesome' uit op het Berlijns/Italiaanse label Slow Motion/Wrong Era Records. Doorheen de rest van 2020 volgden nog tracks en remixes op verschillende andere labels zoals Rotten City Records, Nein Records, Opilec Music en Jennifer Cardini's Correspondant Records. Eerder deze maand verscheen ten slotte hun 'Basement 0011 EP' op het label whypeopledance.

Benieuwd naar hoe ze klinken? Onze favoriete tracks kan je hieronder beluisteren.

Voor de gelegenheid hadden we de kans om Dimitri en Yves eens op te bellen om wat vragen te stellen. Het resultaat lees je hieronder.

Vanwaar kennen jullie elkaar?

Dimitri Desmet: 'We komen uit dezelfde hoek van het land. Ik ken Yves al van in de jaren '90, van de eerste feestjes die hij gaf. Ik ben iets jonger, ik was klant op zijn feestjes. Onze eerste meeting was toen we samen eens een interview hebben moeten doen in Brugge, omdat we beiden op I Love Techno gingen spelen. België is ook een klein land, je komt elkaar nu en dan eens tegen. Na een tijdje begin je eens te praten en van het een komt het andere.'

Yves Debouvry: 'We zijn beiden van Kortrijk. Het idee is ontstaan op ADE in Amsterdam.'

Dimitri: 'Het lukte niet om hier af te spreken, dus we hebben dan maar op ADE afgesproken (lacht).'

Yves: 'Dat was, hoe lang al? 7 jaar geleden? Dat idee heeft dan een jaar, anderhalf jaar stilgelegen en plots kwam dat dan. Nu zijn we toch al 5 jaar bezig, met een output van een jaar. We hebben niet veel tracks verzameld: we hebben eerst samen wat ervaring opgedaan, wat afgetast. We hebben eerst wat slechte tracks gemaakt (lacht). Dat is niet waar, je moet wat oefenen he.'

Die slechte tracks hebben nog nooit het daglicht gezien?

Dimitri: 'We hebben daar wat kruiden bij gedaan en goeie tracks van gemaakt. Er bestaan ook wel een paar die waarschijnlijk voor altijd op de harde schijf gaan blijven.'

Oke, interessant! Ik had de indruk dat jullie nog maar een paar jaar bezig waren.

Dimitri: 'Dat is ook zo, we hebben nog maar anderhalf jaar geleden de eerste release gehad.'

Yves: ''Op die manier hadden we meteen veel tracks in onze schuiflade liggen en kunnen we er nu een stevig releases tempo op na houden. Maar we hebben geluk gehad, onze eerste release werd ongelooflijk goed opgepikt, we werden er zelf door overdonderd, plots ging het heel snel.'

Eigenlijk is een heel groot deel van jullie bestaan, of toch van sinds jullie tracks aan het releasen zijn, tijdens corona geweest. Hoe hebben jullie dat ervaren? Heeft dat bepaalde moeilijkheden met zich mee gebracht?

Dimitri: 'Voor ons was dat eigenlijk positief. We waren heel productief. Niet helemaal in het begin. Na een tijdje, wanneer we de manier gevonden hadden om online samen te werken, hebben we denk ik wel wat goeie tracks gemaakt die nog moeten uitkomen. Het is wel zo dat een maand na de eerste release het al lockdown was, de bookings zijn dus niet terecht gekomen.'

Yves: 'We hebben heel veel online gewerkt, gewoon met streaming. Eerst huiswerk maken en dan ontmoet je elkaar. Sessies van vier uur, soms van vijf uur, soms van een uur. Zo kan je tracks ook laten liggen, dan rijpt dat een beetje en kan je daar twee dagen later weer aan werken. Het is efficiënter dan gewoon elkaar ontmoeten, want ik woon in Gent en Dimi woont in Kortrijk.'

Dimitri: 'Anders was het altijd een volledige dag omdat het niet praktisch was om voor een paar uurtjes af te komen. Dan werk je een volledige dag, maar eigenlijk, als je muziek maakt, is na een uur of drie/vier de inspiratie en de drive al een beetje opgebrand. Door op die manier te werken, in kleine en kortere stukjes, blijf je in die initiële drive zitten. Dat is iets wat we ontdekt hebben, wat we anders waarschijnlijk niet ontdekt zouden hebben.'

Yves: 'Nee, inderdaad. Corona heeft er ook voor gezorgd dat we veel productiever waren, we hadden veel meer tijd.'

Yves, je zei dat jullie dan werken via streaming, hoe verloopt dat dan juist? Videocallen en elk zijn ding doen, of bepaalde software gebruiken waarmee jullie van op afstand kunnen samenwerken aan een track?

Yves: 'Dat kan met beiden. Soms zijn het Zoommeetings, er bestaan ook plugins.'

Dimitri: 'We hebben in het begin vanalles geprobeerd. Het was echt experimenteren en zoeken, wat werkt? Ik heb speciale plugins waarmee je in hoge kwaliteit geluid kan doorstreamen zodat je rechtstreeks hoort wat er gebeurt, zonder kwaliteitsverlies, maar dat bleek niet altijd even praktisch te zijn. Uiteindelijk heeft Zoom de geluidskwaliteit verhoogd van hun screen sharing en bleek dat de meest praktische manier zijn om te werken.'

Yves: 'Voor sound mixing ging dat natuurlijk niet, daarvoor moest ik op de speakers van Dimi rekenen.'

Dimitri: 'Ja, maar dan stuur je tussendoor ook eens een wave'ke door en beluister je het zo.'

Yves: 'Ik wacht nog op eentje he vanavond!'

Dimitri: 'Ja, ik was ermee bezig, ik stuur die u straks door. (lacht)'

Als ik het goed begrijp is dat dan wel iets wat jullie gaan blijven doen, zo van op afstand samenwerken?

Dimitri: 'Ja, waarschijnlijk wel, maar ik denk dat we elkaar nu en dan wel eens echt gaan willen zien. Met knuffels enzo (lacht). Uiteindelijk heeft dat ook wel iets he, je maakt andere muziek als je online werkt dan als je real life in de studio samenzit omdat je het anders beleeft.'

'Het zou ook kunnen dat we eens muziek maken op locatie, waarom niet. Zo lang het fun is.'

Yves: 'We hebben nu getekend bij een Berlijns bookingskantoor, dus binnenkort, als alles terug losgaat, kunnen we wat vaker daar zitten.'

Dimitri: 'Dan kunnen we misschien op hotel wat samenwerken.'

Waar halen jullie inspiratie voor jullie producties? Is dat afgelopen jaar veranderd sinds er geen live events meer waren?

Yves: 'Door te luisteren naar oude platen, van EBM, italo tot new beat of door te experimenteren en aan knoppen te draaien.'

Dimitri: 'We hebben allebei ook al wat feesten meegemaakt, zodat we wel uit die herinneringen kunnen plukken. Wat werkt er, wat vind je zelf goed.'

Yves: 'We maken vooral muziek die we zelf goed vinden. Het is moeilijk om ons in een hokje te stoppen'

Gaat dat dan vooral over oudere muziek of zijn er ook recente artiesten die jullie inspireren?

Yves: 'Er is een hele dark disco scene die het heel goed doet, van Curses, Moderno tot Jennifer Cardini tot alles daarrond. Er is ook een hele nieuwe lichting EBM en electro-artiesten. Daar zitten soms wel frisse tracks tussen, maar we kunnen overal inspiratie vinden. Doordraaien op zotte geluidjes is een hobby.

De labels waarop we hebben getekend zijn even divers: een Italiaans/Berlijns label, Slow Motion Records, een disco-focused Australisch label, Boots & Legs, maar ook op Nein Records die wat meer voor EBM bekend staat. De track op Jennifer Cardini's Correspondant Records is ook helemaal anders. En onze laatste Ep kwam uit op het hippe Lithuanian WhyPeopleDance label, deze tracks zijn iets harder en gaan een beetje richting Identified Patient.
Maar eigenlijk doen we gewoon ons ding en dat is net anders dan de meeste dingen denk ik. Dat is toch onze bedoeling.

Hoe zien jullie Marching Machines groeien of veranderen in de komende jaren?

Yves: 'Er komt superveel aan qua releases. We zijn aan het werken aan drie remixes: één voor Nein Records, één op het Spaanse Espacio Cielo Records en nog eentje op Agoria's Sapiens Records. Er komt een nieuwe EP uit op Slow Motion Records en een EP op het Spaanse Rotten City Records. We krijgen ook een hoop aanvragen om remixen en mixen te doen. De labels komen naar ons toe, in plaats van dat wij op jacht moeten.

So, yeah, we klagen niet, de lift gaat omhoog en dat is leuk aangezien we nog maar 18 maanden ‘on publiek zijn’. Het is wel zo dat we onze weg allebei goed kennen in het wereldje, hoe het in elkaar zit. Zo kunnen we net iets efficiënter, to the point gaan.'

Willen jullie blijven focussen op het releasen van muziek of komen er ook live concepten aan?

Dimitri: 'We zijn aan het brainstormen over hoe we dat gaan aanpakken, maar dat komt er zeker aan.'

Yves: 'We gaan er iets speciaal van maken. We willen niet zomaar een dj-set of een liveset. Ook hier willen we wat grenzen verleggen.'

Dimitri: 'Da's ook een beetje wat we in de muziek proberen te doen, echt zoeken naar onze eigen zin. Het is niet dat we een bepaalde stroming volgen, we willen gewoon goeie muziek maken en onszelf blijven overtreffen. Nieuwe verhaaltjes uitvinden.'

Oke, ik ben benieuwd. Bedankt voor jullie tijd en hopelijk tot snel!