advertentie
Vorige week organiseerde het booking en management agency Culte een avond in de AB met drie audiovisuele shows door artiesten van hun roster, in samenwerking met Le Bureau Electronique. Wij gingen langs en zagen dat het goed was.
De show startte met Le Motel & Bruce Wijn die van op een verhoog in het midden van de AB-zaal optraden, ondersteund door projecties van natuurbeelden die uitgestrekt werden over de hele hoogte van het podium. Ze creëerden contemplatieve soundscapes en zetten die om in songs met behulp van analoge instrumenten zoals gitaar, effectpedalen, synths, bandrecorders en veldopnames.
Na Le Motel was het tijd voor SKY H1 en Mika Oki, die de showstelers van de avond zouden blijken.
Langzaamaan werd een groot doek naar boven geheist, om erachter de twee artiesten te onthullen, omringd door een stoffen koker die tot een plafond reikte. De show begint met een hemels ambient nummer, gehuld in vogelzang en met projecties van wolken (of is het water?) op de koker. Ze zetten de toon voor wat een prachtige show zou worden.
Niet zo veel later herkende ik de gebroken beats die als een fanfare het volgende nummer introduceerden: ‘Elysian Heights’. Het eerste nummer van Sky H1’s laatste album 'Azure', en direct ook mijn favoriet. Een onmisbare ervaring om zo’n geliefd nummer eens in een live context te horen.
Ook de rest van de show voelde betoverend aan. Naar mijn mening echt absurd, hoe ze erin slaagden zo’n surreële setting te creëren met twee rookmachines en drie beamers. Je waande je op een andere planeet wanneer het licht in alle kleuren van de regenboog door de mist sneed en silhouetten maakte van alle personen die voor jou stonden. Die rook kwam er door twee rookmachines die elke paar minuten een vloedgolf van dichte mist recht in het gezicht van het publiek duwde. In het begin wat overweldigend, maar na een tijd apprecieerde je wel het effect dat het op de scène had.
De taak om de avond af te sluiten werd toevertrouwd aan de Brusselse producer, multi-instrumentalist, sound-sculptor en dj Maoupa Mazzocchetti en Parijse 3D videokunstenaar Hospice 1er. Samen leverden ze een performance af die erg in contrast stond met de vorige. Live (geïmproviseerde?) muziek met een soms compleet chaotische, niet altijd aangename geluidscompositie, maar ook regelmatig leukere ritmes met wat meer samenhang. De vrij trippy visuals waren perfect complementair met de muziek en straalden pure chaos en snelheid uit.
We steken met de What Happens crew erg veel tijd in het cureren van evenementen en het schrijven van artikels, maar veel feedback krijgen we over het algemeen niet. Daarom hebben we een korte enquête opgesteld, om even te checken of we het nog steeds goed doen. Heb je een paar minuten? Het zou ons gigantisch hard helpen.
