#INTERVIEW: Robert Vosmeijer over Haeken, De Sluwe Vos en Patron Records

Robert Vosmeijer is sinds 2012 bezig aan zijn reis naar de top van de Nederlandse elektronische scene. Hij draait en producet onder de naam De Sluwe Vos en Haeken, daarnaast is hij ook labelbaas bij Patron Records. Vorige week zaten we op Garnizoen samen voor een gesprek over onder andere hypes, Haeken, zijn label en Nederland.

WH: Robert Vosmeijer, de meeste mensen kennen je als de Sluwe Vos. Vanavond sta je hier als Haeken, wat houdt dat voor je in?

RV: Met Haeken focus ik me meer echt op puur techno. Dat is iets harder, een stuk sneller, spacey en hypnotiserend. Waar ik bij de Sluwe Vos momenten probeer te creëren, is het bij Haeken één groot geheel, als een trein.

WH: Je hebt al gereleaset op Mord Records. Zitten er nog releases aan te komen als Haeken? Of kan je ons daar nog niets over vertellen?

RV: Eigenlijk niet, het gaat gewoon gestaag verder zeg maar.

WH: Het is april en april betekent Pasen. Pasen betekent ook een van de belangrijkste muzikale weekends in Amsterdam: DGTL. Jij was er ook bij dit jaar, hoe was het? Was het een leuke ervaring?

RV: Ik vond het één van de betere edities. Ik weet niet of je al eens op DGTL bent geweest, maar je hebt daar zo’n brug. Als je daar met vrienden bent, heerste er altijd zoiets van: waar ben jij, aan welke kant van de brug? Die brug hadden ze weg gedaan dit jaar, waardoor ik het gevoel had dat het festival veel meer eenheid had. Er heerst ook een heel internationale, niet-Nederlandse sfeer, want het Nederlandse publiek is vaak afwachtend en verwend op sommige momenten. Nu vond ik dat het publiek er echt wel volledig voor ging.

WH: Vind je het leuk om in België te spelen?

RV: Ja, het is wat ik net al zei: mensen in Nederland, de Nederlandse scene is heel goed en gezond. Hierdoor is er wel veel concurrentie, iedereen is heel veel gewend en men heeft alles al 2-3 keer gehoord. Dan merk je dat mensen best wel afwachtend zijn en moet je het achterste van je tong laten zien. Omdat er zo veel is, heb ik het gevoel dat mensen niet meer echt toeleven naar één moment. In België heb ik het gevoel dat het eigenlijk altijd wel feest is.

WH: Naast dj en producer ben je ook labelbaas van Patron Records. Vond je het belangrijk om nieuwe talenten een platform te geven of zocht je vooral meer keuzevrijheid voor je eigen releases?

RV: Ik vind het sowieso wel interessant om zo veel mogelijk in eigen handen te hebben. Met mijn album 2 jaar geleden hadden we sowieso het idee om dat in eigen beheer uit te brengen en alles zelf te regelen, waardoor je niet echt afhankelijk bent van iemand. Vanuit dat oogpunt is Patron eigenlijk ontstaan, gewoon een platform om mijn album op uit te brengen. Nu hebben we het weer nieuw leven ingeblazen door middel van het uitbrengen van jong talent en platen waarvan ik denk, dit moeten mensen echt horen. Het is dus niet meer zo zeer om mijn eigen platen uit te brengen, maar het is wel heel fijn om het allemaal in eigen handen te hebben.

WH: Het is precies wel een algemene evolutie in de scene dat heel veel dj's hun eigen labels hebben.

RV: Ja, en daarmee komt ook dat je eigenlijk best wel vaak ziet dat labels vriendengroepen zijn en als ik muziek naar een label stuur, kom ik vaak moeilijk binnen. Toen dacht ik van: fuck it, ik doe het zelf gewoon. We kunnen dit zelf ook.

WH: Zijn er nog interessante releases die eraan zitten te komen op Patron Records?

RV: Ja, mijn eigen release is maandag uitgekomen, daar ben ik wel heel blij mee. De EP hierna, daar kan ik nog niet al te veel over vertellen maar dat is wel heel bijzonder. Het concept is heel vet.

WH: Je EP, zoals je al zei, is maandag uitgekomen. Hij heet Judas en zit vol met acid, breakbeat, een beetje in de electro-vibe. Zie je een algemene heropleving van electro binnen de elektronische muziekscene?

RV: Ja, er is natuurlijk een onwijze electrohype nu, dat komt echt helemaal terug. Ik vind het interessant van die hypes, om daar facetten van te pakken. Zo heb je ook een beetje een EBM-hype. Ik ben nog best wel jong dus ik heb nog niet van alle genres zo veel kennis. Ik vind het dan wel interessant om, als er dan zo'n hype ontstaat of ik leer nieuwe dingen kennen, daar facetten van te nemen en daar iets meer mee te doen. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik helemaal op die hypetrein wil stappen, maar het is wel zo dat er met elke hype nieuwe muziek naar boven komt, dat is vaak heel interessant en werkt heel inspirerend.

WH: Dat is natuurlijk ook de vrijheid die je creëert met je eigen label, dat experimentele is dan ook wel mogelijk.

RV: Ja, ik moet me aan niemand verantwoorden wat dat betreft en dat is wel heel relax.

WH: Denk je dat de Nederlandse scene daar dan een voortrekkersrol in speelt, in die heropleving van de electro? Met artiesten zoals Job Jobse bijvoorbeeld.

RV: Op zich wel, maar de labels die nu heropleven doen het al heel lang. Kijk naar Frustrated Funk, Shipwreck of Pinkman. Met wat ik net ook zei, met zo'n hype komen de platen weer naar boven en dan zie je ook dat sommige labels dan ook weer re-releases gaan doen.

WH: Ja, je ziet bijvoorbeeld ook dat iemand als Maceo Plex dan zijn alter ego Mariel Ito terug tot leven brengt.

RV: Die speelt daar natuurlijk heel slim op in.

WH: Ja, je moet het natuurlijk ook nog verkocht krijgen.

RV: Ik merk dat mensen er heel dubbel naar kijken, naar die hypes. Er zijn mensen die zeggen van, ik laat me nooit door hypes leiden en ik doe gewoon mijn eigen ding. Dat moet je ook zeker doen, maar ik denk juist dat zo’n hype heel inspirerend kan werken en daarom ook heel gezond is voor de elektronische scene. Die golven zijn er altijd, over vijf jaar is house of garage waarschijnlijk weer helemaal in. Die verschuiving gaat telkens plaats vinden.

WH: Over garage gesproken, straks moet je nog helemaal naar Amsterdam om in Shelter te spelen. Daar sta je op de line-up met Ben UFO. Hij durft al wel eens erg eclectisch te draaien. Hij combineert garage, dubstep, house, techno, alles door elkaar. Bereid je zo'n set voor en hoe wordt zo'n set dan voorbereid?

RV: Ik speel straks inderdaad voor Ben UFO. Ik ben best wel een controlefreak dus ik probeer echt alles tot in de puntjes voor te bereiden. Ik had het er ook net over in de auto, dat het bij Ben UFO best wel lastig is. Je weet dat die alles kan doen, die man kan overal op inspelen dus ik had echt een map van 14 uur gemaakt en het ging alle kanten op. Dan is het een soort van schaven naar de essentie. Ik wil dicht bij mijn geluid blijven en wat dat betreft is het wel heel chill om voor hem te spelen, want dan ben ik er zeker van dat als ik doe wat ik doe en waar ik me goed bij voel, dat dan wel goed komt.

WH: Wordt er soms gecommuniceerd tussen artiesten die samen geprogrammeerd staan?

RV: Nee, niet echt.

WH: Maar eerst vanavond dus hier als Haeken. Wordt het een dj-set? Kan je al een tipje van de sluier oplichten? Tracks die sowieso gaan gespeeld worden?

RV: Het wordt een dj-set, maar ik kan er verder nog niets over zeggen. Het mooie aan dat project is ook dat ik er totaal geen druk bij ervaar. Bij de Sluwe Vos denk ik wel van, het zou wel lekker zijn als er nu een plaat uitkomt of ik moet wel even doorwerken in de studio. Bij Haeken is het tot nu toe erg organisch gegaan, ook het ontstaan ervan. Ik zat heel veel in de studio en ik ben altijd veel verschillende dingen aan het maken. Toen had ik een keer een paar tracks naar Bas Mooy van Mord gestuurd en die wou daar direct wat mee doen. Toen was het van ja, shit: nu moeten we er zeker iets mee doen. Toen zijn die platen uitgekomen. Op dat vlak bereid ik met Haeken eigenlijk nooit zo heel veel voor.

WH: Dat is meer in het moment zelf.

RV:  Het is ook momenteel nog heel erg zoeken. Ik draai gewoon wat ik vet vind, maar techno is zo breed. Ik kan zo meteen alleen maar platen draaien in de trend van Robert Hood, Detroit, of ik kan heel erg Northern Electronics, Zweeds, draaien.

WH: Van waar komt de naam eigenlijk, Haeken?

RV: Gho ja, ik had een naam nodig (lacht). We hadden echt een hele waslijst gemaakt met namen, zeker 14 tot 20 namen en ik vond eigenlijk niets tof. Ik zat wat te fietsen en ineens kwam die naam naar boven en toen dacht ik van ja, Haeken klinkt wel vet. Over de uitspraak ben ik er ook nog niet goed, ik zeg zelf altijd Haaken. Ik ben opgegroeid in het Oosten van Nederland en daar hebben ze zo'n woord, ‘heuken’. Dat is hard gaan, heel veel pils drinken en hard feesten, dus daar zit ook nog wel een mooie gelijkenis.

WH: In België noemen we dat ‘stuiken’. Het zal ongeveer dezelfde betekenis hebben (lacht).Wat zit er nog voor de komende weken aan te komen?

RV: Koningsdag én Koningsnacht in Nederland, dat wordt wel gek. Deze zomer sta ik ook nog op Wildeburg, ook wel heel vet. Dat is een redelijk nieuw Nederlands festival, de derde editie denk ik. Welcome To The Future ook nog, heel veel mooie festivals dus.