In onze nieuwe serie #AWALKWITH gaan we op pad met verschillende artiesten en stellen we uiteenlopende vragen om een inzicht te krijgen in het leven achter de artiest. In de eerste editie ontmoeten we Janice, die vorige maand nog een release uitbracht op Strangers Self Reflektion label.
Het was een grijze, druilerige namiddag toen we Janice ontmoette op de rand van Friedrichshain en Kreuzberg aan Helleweg. Als hij geen muziek aan het maken is, durft Janice zich ook wel eens wagen aan wat home and studio improvement. Na een warme begroeting beginnen we aan onze leerrijke wandeltocht richting Neukölln.
WH - Guten tag Janice! We ontmoeten elkaar vandaag in je thuisstad, hoe heeft Berlijn je gevormd tot de persoon en artiest die je nu bent?
Janice: "Berlijn is en blijft altijd een heel speciale stad voor mij. Ik voel hier altijd enorm veel vrijheid en eindeloze mogelijkheden, maar op een bepaald punt werd dit me wel te veel en heb ik even op het punt gestaan te verhuizen. Er gebeurde veel te veel en elk weekend werd hetzelfde. Uiteindelijk ben ik toch hier blijven hangen, wat je hier hebt is uniek, maar wie weet dat ik het later nog eens overweeg."
WH - Tijdens onze zoektocht naar de mysterieuze Janice, vonden we enkel: “Could be everything, Could be nothing.” Leg uit?
Janice: "Het gaat het niet zozeer om de persoon of individu achter de muziek maar om het gevoel en de emotie die ik wil overbrengen. De allereerste tracks heb ik geschreven tijdens een emotionele periode en de gevoelens die ik ervaren heb in die periode hebben mij heel hard geholpen om muziek te schrijven."
https://soundcloud.com/janice-twilight/janice1-a1-snippet
WH - Op welke manier evolueren tracks en hoe beïnvloeden emoties de tracks?
Janice: "De meeste tracks ontwikkelen zich op dezelfde manier. Ik neem verschillende sketches op en kom er later dan op terug. Bij elke EP kies ik de tracks die feeling-wise and time-wise in het verhaal passen."
WH - Hoe zou je de Janice sound omschrijven?
Janice: "Ik kan onmogelijk muziek omzetten in woorden, maar als ik een kleur zou moeten kiezen, ga ik voor zwart. Als je alle kleuren mengt krijg je ook zwart, alles begint en eindigt in zwart, net zoals de nacht."
WH - Wat is je passie naast muziek?
Janice: "Ik ben meer visueel dan auditief ingesteld. De dingen die ik zie hebben een grotere impact dan de dingen die ik hoor. Ik ben eerlijk gezegd pretty bad in het onthouden van track titels (lacht). In mijn beginjaren als dj herkende ik de muziek enkel door het design op de sleeves. Als ik nu een mooi beeld of compositie zie, wil ik het vastleggen, maar ik noem mezelf geen fotograaf. Ik luister ook muziek samen met mijn zoon en dochter en we dansen ook samen. Maar om eerlijk te zijn wil ik dat ze nog even wegblijven van mijn muziek, techno will fuck them up (lacht)."
Op dit punt moesten we even oversteken bij een drukke straat vlakbij Hallesches Tor waarbij Janice ons nog na roept: “don’t die!”
WH - Wat luister je naast techno?
Janice: "Ik luisterde vroeger veel naar Johnny Cash maar ook Nas zit in mijn playlist. Even geleden stond zijn NY State Of Mind nog constant op repeat. Er zijn altijd bepaalde fases waar ik verslaafd ben aan een bepaalde track."
https://www.youtube.com/watch?v=UKjj4hk0pV4
WH - Zijn er ook bepaalde genres waarvan het bloed onder je nagels komt ?
Janice: "Onlangs nog speelde een vriend van mij een of andere R&B track, waarvan ik vroeger al niets moest weten en nu nog altijd niet. Maar zoals ik zei kan ik moeilijk track titels onthouden (lacht). We leven in een tijd waar dat je alles overal op elke tijdstip kan beluisteren."
we liepen langs de Oberbaumbrücke, richting Kreuzberg
WH - Kan je ons wat meer vertellen over het ontstaan van je eigen gelijknamig label?
Janice: "Ik had enkele tracks klaar en zocht naar een label waar ik mezelf comfortabel bij voelde want ik wil allesbehalve een nummer zijn voor een label. Neem de huidige muziekindustrie maar als voorbeeld, het woord industrie alleen al, het draait niet meer om de artistieke vrijheid maar enkel om de sales, zoals een machine. Met Janice heb ik zelf de controle over elk proces. If the record you produce is shit, it’s shit because you fucked op and no one else, if it’s good, it’s good, there’s no one else to blame."
WH - Je draait ook samen met de I Mexicaanse Luis Flores onder de naam I Murdered, hoe is deze collab ontstaan?
Janice: "Luis heeft mij twee weken ontvoerd in zijn studio, zag de de naam I Murdered op een expositie en dat paste perfect voor ons project. We dachten eigenlijk niet echt dat iemand onze ruwe irritante techno tracks zou willen releasen maar na de eerste release op MORD kregen we een request voor Reclaim Your City. Het was enorm stressvol omdat er niet veel tijd was om nieuwe track te produceren, maar deze podcast zit vol met vers materiaal."
WH - Hoe zit de toekomst eruit?
Janice: "In maart dropt de vierde Janice EP met een remix EP samen met vrienden die ik bewonder als persoon en als artiest. Verder nog een een 3-tal remixen, maar kan nog niet onthullen voor wie. Ik ben ook ontzettend dankbaar voor mijn release op Self Reflektion, Stranger was één van de eerste supporters en ik respecteer hem enorm als artiest en persoon.
WH - Eenmaal aangekomen bij Karl-Marx-Straße in Neukölln na een leerrijke wandeling rest er mij nog één vraag, R&S, Token of Bonzai?
Janice: “If i have to choose for something Belgian, I’d go for Jean Claude Van Damme, I’m guessing he’s probably making techno right now."
[caption id="attachment_7174" align="alignnone" width="800"]
artwork by Ann-Sophie Tollet[/caption]
