De mixcompilatie met de kenmerkende blikken doosjes komt deze maand met een nieuwe release. Het is ondertussen al de 88ste in de reeks en de Amerikaanse techno dj en producer Ryan Elliott maakt hiervoor zijn opwachting.
Elliott groeide op in een klein stadje nabij de heimat van de techno, Detroit. Daar evolueerde hij als jongeman vanuit de hip hop scene naar het nachtleven. Hij begon als dj en bouwde een reputatie op aan de zijde van zijn goede vriend Matthew ‘Audion’ Dear. Via labels als Ghostly International en dochter Spectral Sound verwierf hij internationale bekendheid.
In 2009 stak hij de grote plas over om zich in Berlijn te vestigen. Hij werd al gauw resident in het befaamde Berghain en begon ook platen uit te brengen op hun Ostgut Ton label. Toch had hij al eerder een oversteek gemaakt naar Europa. In 2005 speelde hij immers voor het eerst in de al even befaamde Londense club Fabric. Sindsdien is hij er een gevestigde waarde en dat levert hem nu een plaats op in hun prestigieuze rijtje compilaties.
Het is een groovy mix geworden die variatie brengt in zowel timbre als textuur en allemaal zonder daarbij in te boeten aan kracht. Met zo’n 24 tracks volgen de platen elkaar in snel tempo op. We krijgen een vloeiende, coherente mengeling voorgeschoteld gaande van tech house over techno en terug. Hij mag dan al een tijdje in Europa zitten, de motor city roots van Elliott zijn nog steeds duidelijk voelbaar. Fans van tribal en het oudere werk uit Detroit zullen in deze cd zeker hun hartje kunnen ophalen.
Als uitschieters duiden we het dynamische The loop van Kid Sublime en Five Fingers in the West van Steve O’ Sullivan en Ben Sims aan, twee tribal krakers met trouw aan de traditie. Ook het hypnotiserende Luminescent Black van Mike Parker, Achievement 3 van Tensal en Eleven + Twelve van Sub Space konden ons bekoren.
