Vijftien jaar: veel concepten zijn er niet, die zo lang een succes blijven. Het Belgische dagfeestconcept Thé Dansant viert dit jaar hun verjaardag en om die reden gingen we eens een praatje doen met Kjell Materman, één van de twee broers achter het concept. Ik sprak hem in de abdij van Villers la Ville, de dag voor hun evenement, met de opbouw nog volop aan de gang. Klaar voor een duik in het verleden?
Hey Kjell! Met welk idee en met welke doelen zijn jullie destijds gestart met Thé Dansant?
Voor we Thé Dansant opstartten draaiden mijn broer en ik al enkele jaren in clubs. We organiseerden samen met Didier Dos Santos feesten onder de naam KetaLoco en ik was toen ook goed bevriend met de mensen van Feestgedruis. Dat was een berucht concept die zich altijd verkleedden als piraten, de organisator daarvan zit nu al een paar jaar in Tulum. We begonnen het nachtleven echter een beetje beu te worden: heel de nacht wakker zijn, overdag slapen en maandag en dinsdag is je hele ritme overhoop. Zij waren al verschillende keren naar Berlijn geweest, ik had ook een jaar Erasmus in Berlijn gedaan, waar ik regelmatig overdag ging feesten in onder andere Club der Visionaere. Mijn broer was toen toevallig ook een hele zomer in Ibiza, waar dat natuurlijk ook al een ding was, overdag feesten. Samen hadden we dan het idee om dat in België ook te doen.
Je had toen wel al festivals als House Torhout en Tomorrowland die elektronische muziek speelden, maar daarbuiten bestonden er eigenlijk nog nauwelijks dagfeesten. In 2010 zijn we heel klein met Thé Dansant begonnen in The Waterfront in Gent. Dat was op een terras aan het water, een club met bootjes, ik denk dat er maximum 250 man paste. Op de lineup stond onder andere Daniel Dreier, een echte Berliner die het soort Duitse minimalmuziek speelde dat toen vrij populair was. En zo geschiedde.
Was dat een concept dat moeilijk was om te verkopen in het begin?
Nee, dat was dus echt meteen een schot in de roos. Het leuke is gewoon dat mensen uitgerust naar je feest komen, 's avonds om 22u stipt stoppen we en als de mensen daarna geen andere feestjes hebben gepland liggen ze op tijd in hun bed en kunnen ze in principe de dag erna gewoon gaan werken.
Het was echt een origineel concept dat zeker aansloeg. We hebben nooit iets van reclame gemaakt, het verspreidde zich puur mond tot mond. Redelijk underground dus: mensen die het niet kenden, die konden het ook nergens zien. In de tijd van de eerste feesten denk ik dat Facebook er zelfs nog niet was, we werkten toen met flyers. Mensen kwamen ook van over heel België en al redelijk snel ook van het noorden van Frankrijk. Na een jaar of twee kwamen er ook nog andere concepten bij en nu, zeker in de zomer, is er tijdens Thé Dansant op hetzelfde moment iets in Antwerpen, iets in Gent. Ja, er is heel veel bijgekomen.
Hebben jullie doorheen de jaren het publiek en hun noden zien veranderen? Hoe spelen jullie daar op in?
Wat ik erg leuk vind aan Thé Dansant is dat we veel mensen hebben die heel vaak terugkomen, echte vaste klanten die er overal in België, waar het ook doorgaat, bij zijn. Natuurlijk, sommige mensen veranderen. Misschien trouwen ze, gaan ze minder uit, maar er zijn toch gezichten die we jarenlang zien, dus dat is wel heel tof. Tijdens die eerste jaren hadden we wel een kleine groep die zijn afgehaakt als de feestjes iets groter werden. Maar qua noden, denk ik dat bezoekers vooral verwachten dat we blijven vernieuwen. Ofwel met nieuwe locaties, ofwel met nieuwe thema's. We merken dat bezoekers het enorm appreciëren als we hen kunnen verrassen. Dan krijgen we vaak de reactie van 'wow, dit was ongelooflijk'. Bijvoorbeeld die eerste keer dat we in de zandgroeve een Mad Max-editie organiseerden. We hielden daarvoor vaak feestjes aan kastelen, ietsje exclusiever, maar toen heerste er echt een Burning Man-stijl. In het begin van dit jaar zaten we in B-Mine en toen hadden we met die Berghaineditie een beetje een kinky thema. Dus ja, vernieuwen. Blijven vernieuwen is belangrijk.
Welke editie was doorheen de jaren volgens jullie de meest geslaagde?
We spreken nu al over het vijftiende jaar dat we Thé Dansant doen en we doen er gemiddeld zeven per jaar. Dus ja, je kan al tellen, we zitten aan meer dan honderd. We hebben zoveel goeie herinneringen aan al die edities. Het mooiste compliment dat we krijgen is als mensen op het einde komen zeggen 'dit was mijn beste Thé Dansant ooit'.
Die Mad Max-editie in de zandgroeve, dat was echt wel uniek. Maar de eerste keer Villers la Ville hier was ook ongelooflijk. Aan de Wouterbron heb ik ook hele goede herinneringen, dat is een plas tegen de grens van Nederland. Daar stond in het gras de DJ-booth, maar de mensen konden ook gewoon in het water springen en zwemmen tijdens het dansen. Aan Domein de Ster hebben we ook ongelooflijke edities gehad. Dat sommige mensen zeiden van 'we moeten niet naar Ibiza gaan, het is hier gewoon te vinden in België'. De Highlands-editie aan het Kasteel van Leeuwergem was ook een schitterende locatie. Dus ja, er zijn er verschillende.
Jullie weten altijd vrij exclusieve locaties te strikken. Is het moeilijk om dat verkocht te krijgen aan die locaties, om daar een feest te mogen organiseren?
Ja, langs de ene kant moeten we aan de eigenaar van de locatie vragen of we er welkom zijn. Anderzijds moeten we ook de gemeente en de politie overtuigen. Dat doen we door te tonen dat veiligheid voor ons echt belangrijk is. We organiseren een veiligheidsoverleg, we stellen een mooi veiligheidsplan op. We presenteren het concept, we leggen eerdere referenties voor. Zo kunnen we ze tonen dat we het echt serieus nemen en dat wat er wordt afgesproken, ook effectief gedaan gaat worden. Voor ons is het heel belangrijk dat we elke locatie waar we komen, achteraf kunnen gebruiken als referentie. Zeker op vlak van politie: dat is natuurlijk geen geheim, zij organiseren zich nationaal, dus één keer een slechte naam ergens en het kan goed zijn dat we dan op een andere locatie ook niet mogen komen. Dus dat is heel belangrijk, de veiligheid en het vertrouwen.
Elke locatie is natuurlijk ook anders te benaderen. Bijvoorbeeld hier in de abdij, da's een beschermde, ongelooflijk mooie plek. Hier hebben we voor de eerste editie een onderbouwde studie moeten doen over wat de impact zou zijn van de beats op het gebouw. Dus we hebben hier voor het feest speakers gezet, zo hard mogelijk gespeeld en een erkend onderzoeksbureau heeft dat dan gemeten. Wat bleek: storm en regen heeft meer impact op het gebouw dan de bassen. Nog een voorbeeld: waar een grote plas is gaan er misschien extra redders voorzien moeten worden, voor als er mensen iets gedronken hebben en in het water gaan. Maar dus ja, elke locatie is anders.
Wat is de de gekste, meest memorabele situatie die zich ooit heeft voorgedaan op jullie feestjes?
We hebben er sowieso verschillende. Eén feest was wel heel leuk. Dat was de eerste keer dat we Thé Dansant met een religieus thema organiseerden. Ook in een abdij, waar zelfs nog enkele nonnen in een bijgebouw leefden. Die zijn gelukkig niet op het feest gekomen, want er was toen ongeveer duizend man. We leven in België, alle religies waren welkom, maar we merkten dat er toch redelijk wat katholiek gekleed waren als pastoor of monnik. Na een paar uur waren die natuurlijk heel leuk vermengd met elkaar. Jezus was daar op het podium met een non vrij zwoel en veelzeggend aan het dansen. Ja, dat is toch wel een beeld dat me gaat bijblijven.
Nog een hele leuke editie was aan het Kasteel van Humbeek, nog voor Voodoo Village daar doorging. Op een gegeven moment zei de security tegen mij: 'Kjell, kijk eens daar'. Ik kijk naar het gras en ik zie een koppeltje het heel leuk met elkaar hebben, gemeenschap hebben tijdens het feest. Ik denk dat het de bedoeling was dat ze verstopt waren, maar er waren toch wel wat mensen die het konden zien. Toen hoorde ik van mensen dat er blijkbaar toch redelijk wat mensen waren die elkaar ontmoetten op Thé Dansant, en dat er zelfs een periode swingers waren die op onze feesten met elkaar in contact kwamen, terwijl wij daar absoluut niks van afwisten. Bleek dat dat door de security soms wel werd opgemerkt, in de hoekjes of achter de struiken.
Eén editie, ook een hele toffe, was Thé Dansant Marriage. We kregen toen 3000 bezoekers over de vloer en iedereen kon in trouwkostuum komen. Dat was heel leuk, want er waren wel wat vrouwen wiens trouwkleed al jaren onder het stof lag en die zo eindelijk nog eens de kans kregen om het aan te doen. Supermooie dag qua weer, maar juist daarvoor had het echt geregend en er lag overal modder. Al die trouwkleding door die modder, dat was eigenlijk echt geen zicht. Toen hadden we ook een iets oudere man met présence als priester ingehuurd. Die heeft die namiddag heel veel mensen het huwelijk gezegend. Dat was ook wel leuk om te zien, dat alles mogelijk is op Thé Dansant: mannen trouwenden met mannen, vrouwen met vrouwen, vrouwen als mannen, etc.
Waar houden jullie rekening mee bij het opstellen van de lineups van jullie feestjes?
Het allerbelangrijkste voor ons is dat er sfeer moet zijn, zonder daarbij commercieel te worden. We zijn underground begonnen met een Berlijnse stijl van muziek voor een kleinere groep van muziekkenners. Door de jaren heen is elektronische muziek over het algemeen meer mainstream geworden: we kunnen het elke dag op de radio horen, wat vroeger niet het geval was. Iedereen kent nu wel Tomorrowland, maar ook WECANDANCE, Paradise City, enz.
Het blijft voor ons belangrijk dat dj's niet enkel overbekende muziek gaan draaien. We horen graag diepere sounds, maar wel toegankelijk voor het publiek en aangepast op een overdagsfeer. 's Nachts kunnen meer donkere sounds, overdag meer melodisch, of in het geval van house een oude classic van 20/30 jaar geleden bovenhalen gemixt met hedendaagse muziek. Dat is ook heel leuk voor de mensen die net zoals ons al verschillende decennia uitgaan, om af en toe te horen dat een nummer uit de jaren negentig nog eens van onder het stof wordt gehaald. De laatste jaren breidden we ook uit naar twee podia en kunnen we zo zowel house- als techno-DJ's uitnodigen.
Los van stijl gaan we ook altijd kijken om enkele lokale DJ's te boeken van de locatie waar we komen. We gaan altijd voor een mengeling van nationaal en lokaal bekend en proberen altijd te variëren: we gaan nooit elke editie dezelfde dj's boeken.
Jullie hebben onlangs een agency opgericht. Wat is daar de bedoeling van?
Wel, we hebben verschillende artiesten die regelmatig op Thé Dansant draaien, maar misschien niet meteen gekend zijn bij andere feesten. Die willen we op die manier graag promoten, een platform geven. Ik denk dat dat bij verschillende DJ's ook wel echt is gelukt, dat ze door die extra push op plaatsen als Fuse en Extrema hebben kunnen spelen.
Hoe zien jullie de toekomst van Thé Dansant? Mogen er nog een aantal jaren bij?
Absoluut, minimum vijftien jaar. Als we zien dat mensen zoals Sven Väth zo lang kunnen draaien en op en top blijven. Of bijvoorbeeld John Digweed, die op onze volgende editie komt draaien en die voor ons ook echt één van de pioniers is van kwalitatieve, underground dancemuziek. Volgens mij gaan we die drijfveer, die liefde voor muziek ook binnen vijftien jaar nog altijd hebben, dus ja, dan gaan we er ook mee blijven doorgaan.
Het beste moet nog komen.
Ja! De editie die we nu organiseren gaat de grootste zijn die we al hebben gehad. Het concept zal waarschijnlijk wel bekender worden, maar het is niet dat we exponentieel hoeven te groeien. Zoals morgen is het perfect.
Om af te sluiten: wil je graag nog iets delen met onze lezers?
Voor de mensen die Thé Dansant nog niet kennen: kom het absoluut eens ontdekken. Het is toch wel uniek. De locatie, de muziek en dan vooral ook het thema met de dresscode dat van in het begin eigenlijk altijd heel belangrijk is geweest voor het concept en die ook voor die extra uitgelaten, aparte sfeer zorgt. De mensen nemen het niet te serieus. En voor de mensen die ons wel al kennen: kom zeker nog eens langs, want ik denk dat over de jaren heen al heel wat variaties zijn geweest. Dus misschien weer iets om te herontdekken.
Overtuigd? Binnen enkele weken gaat de volgende editie door ter ere van het 15-jarig bestaan: Thé Dansant keert terug naar één van de mooiste parken van België, het park van Tervuren. Je kan genieten van muziek en zomerse vibes op het terras voor het Paleis, of je kan terecht aan de extra indoor technostage in het paleis. Het thema en bijhorende dresscode is 'Manga', denk aan Pokémon, Sailor Moon, Kawaii, One Piece, Japan. Tickets zijn nog steeds te koop in presale, deurverkoop zal er niet zijn.
We steken met de What Happens crew erg veel tijd in het cureren van evenementen en het schrijven van artikels, maar veel feedback krijgen we over het algemeen niet. Daarom hebben we een korte enquête opgesteld, om even te checken of we het nog steeds goed doen. Heb je een paar minuten? Het zou ons gigantisch hard helpen.
