Terwijl een deel van onze redactie zich onderdompelde in de levendige chaos van Pukkelpop, verkenden wij de techno-diepten van het XRDS Festival in Anderlecht. Voorbereid met stevige schoenen tegen de modderige resten en gewapend met Shazam en onze notitie-app, trokken wij er twee dagen op uit voor onze jaarlijkse dosis house en peak-time techno – of zoals sommige technoheads het liever noemen, "techno zoals het hoort". Met veel plezier delen wij in dit artikel onze vijf favoriete sets van het festival, vergezeld van enkele prachtige beelden door fotografen Simon Leloup en Yan Yango Bapala.
Outskirts - zaterdag 22:00 - 00:00
Als mindere fan van het stevigere technowerk bleek de Outskirts-stage al snel mijn favoriet. Van euforische house tot dromerige trance, de stage had alle ingrediënten om te genieten van het zonnige weer. Ik spendeerde er het grootste deel van het weekend, met als eerste favoriete set die van John Talabot en JASSS. Zij sloten er de eerste festivaldag op uitstekende manier af.
Hun set klonk zoals veel sets die dag erg donker, maar het grote verschil met de muziek die je op andere stages hoorde was - naar mijn mening - de snelheid en eentonigheid. Van tribal-achtige breakbeats, punchy en ravey house met af en toe wat diepere basslines, naar lekker hypnotische trance: hun selectie was eclectisch, maar klonk tegelijk prachtig uniform. Eén van die oof-momentjes: Dave London’s remix van DJ Nitro’s 'Hold On', een nummer met een gelijkaardige sfeer als JASSS’ hit 'Turbo Olé'. Zelfs achteraf geeft het me nog kippenvel.
The Bridge - zondag 12:00 - 14:00
Op de tweede dag besloten we om The Bridge, de ruigere mainstage met graffiti-beklede pilaren die we op zaterdag grotendeels links hadden laten liggen, eens grondig te verkennen. Om twaalf uur stipt was het aan Julea om de dag op gang te brengen. In de vroege middagzon vulde ze de ruimte met energieke en groovy techno, doorspekt met organische soundscapes die perfect aansloten bij de unieke setting van The Bridge. Deze jonge DJ, die onderdeel is van het Brusselse Collectif Méta, wist een solide openingsset neer te zetten. Met eerdere gigs in clubs zoals Fuse en nu deze geslaagde openingsset op XRDS, is het duidelijk dat Julea haar stempel drukt op de Brusselse scene en zeker een artiest is om in de gaten te houden.
The Bridge - zondag 18:00 - 20:00
The duo you didn't know you needed van het weekend was toch wel Mama Snake en DJ Spit. Had je mij op voorhand gevraagd wat ik persoonlijk van deze combo vond, had ik waarschijnlijk even mijn wenkbrauwen gefronst. Het was een leuke verademing na de hardere beats van de DJ die niet blijft stilstaan a.k.a. Hector Oaks, mister two step himself.
Mama Snake, een artieste die elke keer een track uit haar hoed tovert waar je bij de eerste beat al kippenvel van krijgt, eentje die iedere keer weer levert. Zet hiernaast een energieke DJ Spit en je krijgt een speelse set vol breakbeats, en nog eens een breakbeat, gewoon omdat het kan. De energie tussen de twee werkte aanstekelijk voor het publiek en bleek de perfecte opener voor de avond over de mainstage viel en ze de decks overgaven aan SPFDJ. Wat mij betreft zou ik deze twee graag nog eens aan het werk willen zien, want het werkt gewoon.
Outskirts - zondag 21:00 - 22:00
De afsluiter waar verschillende vrienden en ik al het hele weekend naar uitkijken was de liveset van de in Ierland geboren en in - waar anders - Berlijn gevestigde Spray. Alles wat we van Courtesy hadden verwacht in haar b2b met Sally C, maar niet echt kregen, leverde Spray dubbeldik. En live! Zijn ogen-toe, dromerige, euforische house- en tranceset was een prachtige afsluiter van een even mooi weekend.
Viaduct - zondag 20:00 - 22:00
De avond valt en de lichten verspreiden zich stilletjes over het terrein, een zachte gloed die de laatste uren van het festival aankondigt.
Met verschillende kleppers als afsluiter was het voor velen moeilijk kiezen waar ze het weekend in schoonheid zouden afsluiten. Voor mezelf was de keuze snel gemaakt: ik volgde de lekkere, diepe bassen, old school techno die langs de iconische bruggen van Anderlecht naar het Viaduct stage leidde. Waar twee legendes de laatste energie uit ons lichaam stuwden.
Een live act die je moet gezien hebben, vooral voor de technoliefhebbers onder ons. Function en Regis' benadering van live/DJ-werk is een proces van vele jaren geweest, waarbij ze het DNA van conventionele dansmuziek ontmantelden om opnieuw in te richten naar de pure, onversneden techno die ze vandaag brengen. Geen commerciële techno, in de verste verte niet, maar techno hoe techno hoort te zijn. Rauw en toch intens, maar tegelijkertijd vol gevoel, diepte, en een bijna tastbare spanning. Peak-time techno in zijn volle glorie, dat is waar Sandwell District voor staat.
De diepe vriendschap tussen de twee artiesten, opgebouwd over de jaren, was niet alleen hoorbaar door de speakers, maar ook zichtbaar in hun speelse interactie achter de booth. Ze vochten met elkaar om toch maar die laatste track te mogen draaien, terwijl het publiek hen met applaus aanmoedigde en bijna smeekte om toch nog één track te draaien. Dit alles benadrukte alleen maar wat voor meesters we hier aan het werk hebben mogen zien.
We steken met de What Happens crew erg veel tijd in het cureren van evenementen en het schrijven van artikels, maar veel feedback krijgen we over het algemeen niet. Daarom hebben we een korte enquête opgesteld, om even te checken of we het nog steeds goed doen. Heb je een paar minuten? Het zou ons gigantisch hard helpen.
