Overslaan en naar de inhoud gaan
menu
Afbeelding

31/03/2016 / Mathies Wouters

Underworld heerst als Koning in het Circus (30/03)

"Jongens jongens jongens, wat was dat allemaal" en "Zoon, dit is nu eens muziek sé". De reacties na deze ongelofelijke show van Underworld waren duidelijk. Wie dacht dat hun nieuwe album Barbara Barbara, We Face a Shining Future de plaat te veel was, heeft het grondig mis. Fris, melodieus en dan weer snoeihard. Na een emotionele week wilden Karl & Rick nieuw leven in Brussel blazen en dat uitte zich in een fantastisch feest.

Totaalpakket

Ten eerste moeten we een dikke pluim geven aan het decor van dienst. Het Koninklijk Circus was de perfecte omgeving voor een zwoele, meeslepende avond waar we Underworld mee associëren. Iedereen lekker dicht bij elkaar, geluid dik in orde en een verbluffende lichtshow. De Britten kwamen dan ook nog eens zo dicht mogelijk bij hun publiek staan waardoor de chemie tussen band en toeschouwers meteen goed zat.

12935225_10209322268043831_1417010050_n

Bringing light into a dark place

Met openers als I Exhale en If Rah wist je meteen dat het nieuwe album niet zomaar een pensioenalbum is van deze scherpe vijftigers. Want zo scherp als Karl & Rick hun publiek bespelen, zo klinken de beats van het album. De ene keer stoempharde techno, dan weer melodieuze electro met af en toe wat acid-kruiden er bovenop.

Klassiekers als King of Snake en Two Month's Off zorgden ervoor dat de avond gewoon niet kon mislukken. Die laatste gaf ons ook net dat wat wij na de voorbije week wilden horen: elke You bring light in nestelde het geloof in betere tijden weer in onze hoofden.

Toen we onze bezwete t-shirts wilden uitwringen en elkaar vermoeid aankeken na het imiteren van Hydes dancemoves gunde het Engels duo ons wat "rust". Ova Nova en Nylon Strung klopten melodisch perfect en zette de diversiteit van Underworld nog eens in de verf.

12939568_10209322268083832_1256530512_n

Stoppen op het hoogtepunt

Onze reis liep op z'n einde met Rowla - solo-momentje voor Rick - en dan was het tijd voor de traditionele extase: van Rez naar Cowgirl en om zelfs die twee mensen in het hoekje bovenaan op hun stoelen te laten staan met Born Slippy (NUXX). Hijgen, klappen, met een brede smoel gapen en genieten. Iedereen wist het na afloop dan ook: dit was le-gen-darisch! De grote toestroom achteraf naar de plaatselijke kebabzaak was het bewijs van de fysieke ravage die Underworld had aangebracht aan onze lichamen.

We keken elkaar aan, voldaan en liepen met positiviteit de nacht in door Brussel.

Foto's door: Alex Vanhee / Cutting Edge