Susobrino's releaseshow in de AB Club was een spektakel van begin tot eind

Susobrino, voor diegenen die hem nog niet kennen, is een Belgisch-Boliviaanse muzikant die een eigen sound ontwikkelde door traditionele Zuid-Amerikaanse percussiemuziek te verweven met electronica. Hij blinkt uit met zijn diverse originele producties, zijn leuke covers van popnummers en bovenal zijn indrukwekkende liveshows.

Woensdag bracht hij zijn vier nieuwe EP's - SU, SO, BRI en NO - voor de eerste en voorlopig ook laatste keer naar een livepubliek, en dat in een volledig uitverkochte (!) AB Club. 'Ik heb momenteel maar één concert gepland met deze ep’s, dus ik ga meteen voor de perfectie', vertelde hij eerder aan Humo. Wij waren erbij en geloof ons: perfectie heeft hij afgeleverd.

De EP's

Zijn vier EP's zijn het resultaat van een drie maanden durende reis door Latijns-Amerika, meer bepaald in Mexico, Argentinië, Ecuador, Uruguay en Colombia. Hij ontmoette er een brede waaier aan getalenteerde artiesten waar hij muziek mee opnam, en net omdat die waaier zo breed was besloot hij het geheel op te splitsen in vier delen. SU met drie romantische bolero's, SO geïnspireerd door Colombiaanse cumbia, BRI met latin clubmuziek en NO met een hommage aan zijn roots in de traditionele folk.

De show

Susobrino's show was een spektakel van het begin tot het einde. We zijn al langer fan van zijn klassieke liveformaat waarbij hij verschillende traditionele instrumenten bespeelt, loopt en over elkaar laagt, maar deze keer deed hij daar nog enkele serieuze schepjes bovenop. Een erg mooie en immersieve scenografie met een op maat gemaakt eetkraam genaamd 'Salteñas Susobrinos' en een hoop Zuid-Amerikaanse snoep, theezakjes en sterke drank die hij aan het publiek uitdeelde waren enkele highlights.

Ook het grote scherm in verticaal smartphoneformaat dat Suso vergezelde was opmerkelijk. Aangezien al het volk waarmee hij samenwerkte naar België brengen wat ambitieus zou zijn, bedacht hij een originele oplossing: een scherm dat doorheen de show beelden van zijn reizen, credits van zijn collaboraties, songlyrics, wapperende vlaggen en nog veel meer gekte toonde. De perfecte aanvulling voor een soloshow en een mooi eerbetoon aan de landen die hij bezocht en de talenten waarmee hij samenwerkte.

Al die randanimatie was gelukkig geen afleiding van zijn muziek, want ook die was zoals steeds weer prachtig. Suso viel op met indrukwekkend gitaar- en drumspel en zijn eigen tedere stem die hij deze keer voor de eerste keer in eigen nummers verwerkte. Doorheen het optreden speelde hij de nummers van zijn nieuwe plaat, aan elkaar gelijmd met zowel eigen klassiekers als covers van nummers als 'The Edge' van David McCallum (waarschijnlijk beter bekend als 'The Next Episode' van Dr. Dre en Snoop Dogg), 'Papi Chulo' van Lorna en 'Never Leave You' van Lumidee.

Het is altijd mooi om artiesten te zien die hun hart en ziel in hun werk steken, en dit is ongetwijfeld zo'n geval. Susobrino heeft een verhaal te vertellen en dat doet hij hoe hij dat het beste kan: met muziek, bescheidenheid en veel emotie. Zo veel emotie dat er af en toe zelfs een traantje rolde. Dikke bal, Suso!