Collectief IJLLAND speelt doorleefde voorstelling 'Ode aan de Donkerte' in CC Hasselt

Tijdens de 10-daagse van de Geestelijke Gezondheid bracht collectief IJLLAND 'Ode aan de Donkerte', een unieke muzikale theaterbeleving in het Cultureel Centrum Hasselt. Liggend, onder zachte dekens en met gesloten ogen, werden bezoekers meegenomen op een reis naar een onbekend, maar o zo essentieel landschap: het donker. Niet het fysieke donker, maar het donker van de menselijke ziel – het deel van ons dat vaak wordt weggestopt achter filters, glimlachmaskers en sociale media-perfectie.

De voorstelling draait rond durven zijn wie je bent, ook als het even niet lukt. Patricia Vanneste en Lies Verswijvel laten de façade van non-stop geluk achterwege en nemen je mee op tocht langs de rafelranden van het bestaan. Het donker, dat ongemakkelijke deel van jezelf, wordt hier geen vijand, maar een bron van groei.

De boodschap landt: kwetsbaarheid hoeft niet weggefilterd, soms is je hoofd vol en je hart zwaar – dat mag. Sterker nog: het is essentieel om alles uit het leven te halen.

In het halfschijnsel vallen niet alleen de klanken, maar ook de lampen op – objecten met een geschiedenis. Ze werden gemaakt van versnipperde dossiers van psychiatrische patiënten, een artistiek statement van zorgmedewerker en kunstenaar Sharon Van Cleuvenberg die schoonheid vond in verhalen die eigenlijk als afval zouden eindigen. Hier krijgen gebroken verhalen letterlijk een nieuw soort licht en krijgen hoop, kracht en moed een plek in het decor.

Met een mix van akoestische en elektronische instrumenten ontvouwt zich een warme soundscape die het publiek zachtjes door het donker loodst, zonder richting op te dringen. Je bent alleen met je gedachten, maar tegelijk deel van een groep, verbonden in stilte en geluid. Ode aan de Donkerte voelt als een safe space zonder fluffy feelgood-sausje: herkenbaar, troostend, eerlijk.

Wat blijft hangen? Dat niemand hier vrolijk hoeft te doen, en dat er vrijheid schuilt in het samen stil zijn. Dit is niet alleen een soundtrack voor duistere dagen, maar een zachte landing voor wie even niet weet waar het licht zit. Een voorstelling die niet geneest, maar wel heelt – precies dat verschil.

• Muziek & compositie: Patricia Vanneste & Peter De Clippel
• Tekst/storytelling: Lies Verswijvel
• Scenografie: Fleur Roggeman & Sharon Van Cleuvenberg