Van Abbe maakt al muziek sinds 2001. Eerst onder zijn populaire alias Datasmok, daarna ging 'ie onder zijn eigen naam Albert Van Abbe verder. Hij dook ook al op in onze lijstje voor te ontdekken talenten in Nederland.
In 2011 richtte Van Abbe het No Comment label op, waar hij zo'n 8 releases op uitbracht. In 2014 was het tijd voor een nieuw label, met de toepasselijke naam Vanabbe, waarop hij voornamelijk eigen materiaal uitbrengt. Hierop stelde hij in mei dit jaar zijn gevierde debuutalbum Champagne Palestine voor en nu dus ook zijn vierde EP. En het lijstje van bewonderaars voor die vierde EP is enorm: Randomer, Svreca, Laurant Garnier (!), Neel (Voices From The Lake), Jonas Kopp, Slam, Markus Suckut, ...
Aan de steunbetuigingen te zien, belooft zijn EP alvast veel goeds. Voor ons lijkt deze VANABBE04 een soort klein album. Hij begint met Vision 1 rustig, gaat met Vision 2 en 3 wat harder en bij Vision 4 zijn break beats het ultieme wapen. De titeltrack is een soort opwarmertje voor de harde bassen die er in de tweede en derde plaat triomferen.
In Vision 2 horen we het deuntje terugkeren, maar in een dub versie waarbij de beat al wat harder door knalt. Ook meteen ons lievelingsnummer van de EP. Nummertje vier is een chill, melodisch huzarenstukje waarbij de broken beats de overhand nemen van harde, drommende beats. Wij vonden ook de omschrijving van deze plaat enorm inspirerend. Onze tip: lees dit terwijl je Vision 4 op zet, emotionaliteit galoré.
The blue, scorching sun is on the rise again, the greedy bastard. Eleven days had it come for you, eleven days had it failed. But it wouldn’t be long now. The sky above you and the sea below offer no shelter, they’re just equally blue. As far as you know that’s the only colour left in this world. On the second day, you drank from the water that had spilled from your eyes and drowned the desert but the taste of your memories just made the tears pour out again. No use. You’re only alive because of the Visions; they’re haunting you, giving you glimpses of hope in that indigo hell you so ardently want to leave your mortal body behind in. They mean something, but what? The First Vision: Birds of prey circling over a grand city towering the desert. The Second Vision: A white tower crashing down, the very earth throbbing and rearing like a warhorse on a battlefield. The Third Vision: A ruined metropolis under water, deep down on the bottom of the sea. The Fourth Vision: Glistening bubbles floating majestically in nothingness. That’s it. Then the torment starts over again: The birds, the tower, the drowned city, the bubbles. The azure sky doesn’t offer any answer, nor does the blue sea underneath. Or does it? Perhaps… yes… the bubbles… what if… Suddenly a movement below. A bright red carp hovering in the sharp, salty water, a single bubble breaking free from its crimson lips. “But carps are freshwater fish”, is the last sane thought that passes through your head before you follow the red carp down, down the sea of tears.
De EP komt op 17 oktober uit en kan je nu al pre-orderen.
