Een kijkje in het universum van piffy

Deze week presenteert de opkomende Belgische artieste Piffy vol trots haar debuut EP in Trix. In het kader van deze release, hadden wij het genoegen om met haar in gesprek te gaan. Als een visionair brengt Piffy haar unieke perspectief op het leven en de samenleving tot uiting in haar muziek. Met nummers die variëren van introspectief tot provocerend, biedt haar EP een opmerkelijk kijkje in haar wereld. We duiken dieper in haar inspiraties, creatief proces en de betekenis achter de nummers, en ontdekken zo het verhaal achter de artiest die Piffy is.

Kan je jouw universum voorstellen aan de toekomstige piffers? 

piffy, piffke voor de vrienden, houdt van vledermuizen en dikke beats. Ik schrijf songs voor alle introverten in de wereld met onderwerpen zoals body shaming, hard kreunen en ‘mij ni belle’. Ik grijp elke kans om ‘baby’ in mijn lyrics te verwerken. Live bounce ik muziek net als mijn ongemakkelijke dansmoves alle kanten op, en neem ik af en toe een pauze met een slok water en guitige bindteksten. 

Je debuut-EP komt binnenkort uit, hoe verliep het proces van idee tot executie voor deze EP?

Mijn debuut EP is een werk van lange adem geweest. Ik heb het gevoel dat ik die tijd nodig had om het project helemaal vorm te geven en er mezelf in te kunnen zijn. Tijdens de schrijf- en productiesessies met Aram Santy werd naar verloop van tijd wel duidelijk wat de rode draad was voor deze EP, zowel qua sound als qua identiteit. 

Azur Editions heeft me al een hele tijd terug gecontacteerd om de fysieke release op hun te nemen, en daar ben ik super excited voor! Samen met Mitsi aka Jeanne De Preter werd de ultieme piffer ontworpen. We zitten nu in het finale stadium van het productieproces hiervan, en het wordt een pareltje. 

Kan je je ep voorstellen?

piffiverse is een planeet draaiend rond z’n as met de maan als poolster. Een wereld waarin eb en vloed de stemming bepalen en goed en slecht in harmonie leven. De ep verkent verschillende thema's. 

Neem bijvoorbeeld bel-angst, het thema van het nummer 'out of office', waarin ik beschrijf hoe die vervloekte telefoon een symbool wordt van gemiste kansen en onuitgesproken verlangens. En dan zijn er die ongezonde relaties, waarbij we allemaal wel eens de drang voelen om anderen te redden, maar uiteindelijk zelf uitgeput raken. Het nummer 'fatsucker' is dan weer een humoristische kijk op onze maatschappelijke obsessie met lichaamsbeeld. Waarom zijn we zo gefixeerd op hoe we eruit zien? Het gaat erom dat we onszelf accepteren zoals we zijn.

Dus ja, mijn EP is meer dan alleen muziek. Het is een ontdekkingsreis door de complexiteit van het leven. Elke noot, elk woord, het vertelt een verhaal in mijn eigen kleine universum, piffiverse.

Hoe voelt het om je eerste ‘body of work’ los te laten op de wereld?

Op dit moment voelt het als ‘ah, eindelijk!’. Het heeft een hele tijd als een last op mijn schouders aangevoeld, als iets wat moest afgerond worden maar ik wist nog niet goed hoe. Maar zodra de muziek het eindstadium had bereikt en ik er mentaal klaar voor was, konden we een planning opmaken en werd die last op mijn schouders een rugzakje waaruit ik af en toe een liedje kon toveren. :)

Kun je ons een kijkje geven in het productieproces van de EP en hoe je hebt samengewerkt met andere creatievelingen?

Nog voor er sprake was van ‘piffy’ werkte ik samen met Aram Santy die mijn eerste nummers heeft geproduced. Af en toe stuurde Aram me een instrumentale track door waar ik dan melodieën en tekst op schreef. Die nummers klopten met wat ik graag wou maken, en dus volgden er nog wat tracks; 'white nights' en 'fatsucker' waren de eerste, daarna volgde 'uh'. 'out of office' hebben we in geen tijd geschreven. 'piffivenus' was dan weer iets wat ik had geschreven en waar we daarna samen aan werkten, alsook piffiverse, maar die laatste heeft de EP niet gehaald, voornamelijk omdat ik dat nummer heel erg dicht bij me draag en het nog niet op het punt is waar ik het wil hebben. Het is vooral het hele proces vanaf de basis van de song tot de afwerking dat nog veel tijd en energie heeft gekost. 

Ik ben trouwens heel dankbaar dat Azur me in contact bracht met Mitsi, die ook alle artworks heeft gemaakt voor de singles en de EP. Ze ontwierp de perfecte piffer, een figuurtje dat al lang in mijn hoofd leeft en het kind in mij aanwakkert. Dat figuurtje heeft nu een vorm en wordt op de release gedeeld met de wereld; be prepared, want het is geen kleintje… :) 

Voor styling van de nieuwe piffy-foto’s werkte ik opnieuw samen met Justine Cappelle, die in haar kleerkast dook en weer enkele parels samenstelde. En Lucinde Wahlen is altijd een plezier om mee samen te werken voor shoots; ze weet me altijd op mijn gemak te stellen, gebruikt zowel analoge als digitale toestellen en is gewoon een van de liefste personen waar ik al mee heb gewerkt. Haar beelden maken altijd iets los in mij, ook al sta ik er zelf op, haha :) Ik blijf het raar vinden mezelf te zien op die foto’s, maar dit teampje laat me mezelf mooi vinden. Da’s heel waardevol.

(Lees verder onder de afbeeldingen)

Welke obstakels ben je tegengekomen tijdens je muzikale reis en hoe heb je die overwonnen?

Haha, hoeveel ruimte heb je in je artikel :)))) 

Nee, ik moet eigenlijk beginnen met te zeggen dat ik heel veel geluk heb met de steun en hulp die ik krijg en altijd heb gekregen, zowel in mijn persoonlijke ontwikkeling als de groei als artiest. 

Los daarvan is mijn brein een beetje gekkie. Begin vorig jaar werd alles me te veel; een relatie van 4 jaar beeindigd, plots verhuisd naar Antwerpen, veiligheid vinden in mijn omgeving en daarmee dus ook eindelijk de ruimte hebben gekregen om alles te verwerken. Ik ben dan superhard gecrasht en kon mijn eigen veiligheid niet meer garanderen. In april ben ik in opname gegaan op de psychiatrische afdeling, waar ik de diagnose bipolaire stoornis type 2 heb gekregen. Dat was een bittere pil om te slikken, want zo een diagnose krijgen gaat gepaard met duizend en een vragen en maar weinig antwoorden. Maar intussen zijn we een jaar verder en begint de medicatie eindelijk zijn werk te doen, dus ik veronderstel dat die diagnose wel zal kloppen. Zo een opname is wel een speciale ervaring, ik ga er ongetwijfeld nog songs over kunnen schrijven.

Hoe ga je om met twijfels en onzekerheden tijdens het proces van het maken van muziek?

Geen idee, you tell me!! Onzekerheden zijn er altijd en nog steeds. Ik heb steeds het gevoel dat iets pas goed is als anderen het goed vinden, en laat dus mijn mening snel beïnvloeden. Maar hoe meer ik met andere artiesten samenwerk, zoals bij het Overlast-project op We Are Open (waar we met verschillende beatmakers en vocalisten songs schreven), hoe zekerder ik word van mijn capaciteiten als artiest en songwriter.

Mis Piffy niet wanneer ze deze donderdag optreedt in Trix! Er zijn nog steeds tickets beschikbaar via deze link. Wees er snel bij voordat ze weg zijn!