Bouée Bougez doet het zand op het Groenendijkse strand voor de vierde keer oplaaien

Allen staan we met een grote verrekijker te kijken naar ‘what’s next’ in het Belgische binnenland. Op welke magische plek wordt nu weer een open-air of clubnacht uit de hoed getoverd. Maar de mooiste momenten worden vaak daar gecreëerd waar je vizier niet op staat afgesteld. Bouée Bougez strijkt voor het vierde aansluitende jaar neer langs de Belgische kustlijn op het strand van Groenendijk tussen Oostduinkerke-Bad en Nieuwpoort-Bad. Ik ga in gesprek met één van de founding fathers Isaak Vanhoutte, die in 2022 aan de wieg stond van ‘dit’ geesteskind.

Ik ga beginnen met een simpele vraag voor jou Isaak, wie is Isaak Vanhoutte?

Ik ben een 22-jarige jonge avonturier, muziekfanaat, amateurfilosoof, geluidsman, radiomaker, dj en organisator, grootgebracht en woonachtig aan de westkust: Oostduinkerke-Nieuwpoort.

Wat heeft jou gevormd tot de dj die je nu bent?

Ik ben zelf al 9 jaar dj. Op m’n 13e-14e ben ik begonnen met dj'en in de slaapkamer, nadat ik mijn eerste paneeltje gekregen had voor Kerstmis. Toen ik daaraan begon was het eerste waarnaar ik luisterde het Defected Records label van Simon Dunmore, je kent dat wel, van die loungemuziek, Ibiza-playlists van 10 jaar geleden. Toen ben ik op sweet sixteens beginnen draaien, maar dat sloeg niet aan. Niemand vond dat uiteindelijk leuk en dan ben ik maar 7 à 8 uur durende sets gaan spelen met alle verzoeknummers van de jarigen. Dagen op voorhand was ik bezig met nummers downloaden om mensen hun volledige playlist af te kunnen spelen en dat voor een loze €70 voor de hele avond. Na 2 jaar ben ik daarmee gestopt. Ik had een dégout. Ik heb toen een klik gemaakt. Ik heb me verdiept in de kleurige, levendige, wereldse housemuziek die volledig doordrenkt is door Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse invloeden, een soort eclectische house die ik ontdekte, weg van de commerciële en mainstream gerichte scène. Het blijft natuurlijk een muzikale zoektocht. Ik ken mezelf. Ik ga steeds dieper in de muziek, samen met Pepijn De Clerck, waarmee ik ‘Het Kollektief’ oprichtte. 

Ik zie dat Pepijn ook op de line-up staat van Bouée Bougez als Donkerkop. Hoe leerden jullie elkaar kennen?

Mijn eerste studentenjaar bracht ik in Gent door. Daar leerde ik Pepijn kennen, een medemuziekfreak die zijn boter haalde in de donkere werelden. Denk EBM, new wave, body music, Front 242. Ik, West-Vlaamse nitwit, kende daar toen nog niets van. Hij als donkere grotbewoner en ik als kleurige funky pagadder, vonden we dat we daar iets mee moesten doen, gedreven door onze gedeelde passie. We begonnen Spotifylijsten samen te stellen en voor te stellen aan leeftijdsgenoten. Onbekende platen van Bowie, Marvin Gay, new wave, soulplaten die niemand kende. Ik heb toen Pepijn leren dj'en en hij heeft dat gaandeweg aangeleerd. Zo is Het Kollektief ontstaan. We wilden mensen prikkelen met iets nieuws, om aan te tonen dat niet-commerciële muziek niet per sé moeilijke muziek is. Op eigen motivatie zijn we begonnen met ‘Mengelmoes’ feestjes net na covid in de Charlatan, waar we regelmatig draaien. Verder waren we ook al te horen op Stubru en in Kiosk.

Gezonde zeelucht en zand tussen de tenen. Een receptuur in opmars.

In 2022 had ik het geluk te mogen meegenieten van dit nieuwgeboren concept in ‘s lands noordwestelijke contreien. Toen organiseerde je de eerste editie van dit evenement. Waar is het idee ontstaan om Bouée Bougez uit de grond te stampen?

Dat is gestart met iemand die totaal geen dj is maar wel een scoutsvriend en mede surfclublid bij Windekind, Warre Balduck. We wilden simpelweg een feestje organiseren voor onze vrienden. We zijn toen begonnen met een feestje aan de surfclub. Een pickuptruck die we in z’n achteruit onder een tent hadden geparkeerd, slechts 2 speakers, en dj'en in de kofferbak.

Dat feestje is na vier jaar wel gegroeid tot een groter gebeuren, is het niet?

We hebben doorheen de tijd een vzw opgericht en organiseren nu met z’n vijven. Verder werken we dit jaar samen met John en Jane. Zij doen klank voor bvb. WECANDANCE, Paradise City, Hangar. Dat zij met ons op creatieve manier willen samenwerken is een gigantische plus. Het wordt een boiler room-achtige set-up, een trussencirkel met geluid naar binnen en buiten, een dansvloer van 360°. Elk jaar stijgt ook ons bezoekersaantal met 200 mensen. De productie stijgt, maar de mensen die sinds dag 1 komen, komen nog steeds. Elk jaar krijgen we de opmerking dat we er nog maar eens een schep bovenop hadden gedaan. Dat voelt goed. Het besef van niets tot iets gegroeid te zijn, met beide voeten in het zand, ziel bij de kern, compleet organisch.

Je zegt met beide voeten in het zand. Leuke zinspeling, maar ik kan me wel voorstellen dat het toch iets anders doet dan de meeste inlandse feesten. Waarom deze scène aan de kust?

Voor ons draait het puur om de muziek met de beleving van het strand, zonder de hype. Een van de mooiste zichten aan de kust, want we bevinden ons hier op een zandplateau. Een natuurlijk verhoog aan het strand met een onbelemmerd zicht op de zee, op minder dan 50 meter daarvandaan. 

Wat bedoel je met ‘zonder de hype’?

Ik ben zelf van de zee en ben enorm gehecht aan deze plek. De muziekscène is doorheen de jaren uitgedoofd. Zeker na covid was er niks meer van evenementen. Fuiven bestaan niet meer in onze zalen. Er zijn geen jeugdhuizen. Cafés gaan failliet. We zitten met de oudste bevolking van heel België. Veel leegstand, maar gigantisch hoge prijzen. Zie het als een verzet tegen de vergrijzing die aan 200 per uur gaat. Er is natuurlijk Lighthouse, WECANDANCE, Paradisco, … die trekken heel veel volk uit het binnenland. Dat zijn geen kleine vissen meer. Er blijft echter een vertekend beeld van de kust. Er is deels een hautaine kant aan de kust. Dat kan je niet ontkennen. Maar dat is niet de enige zijde van de kust. Wij willen een plek creëren die ‘echt’ is, waar hemdjes en giletjes rondlopen, maar ook mensen met slippers, een vuile zwembroek en een frigobox.

Tenslotte heb ik nog maar 1 vraag voor jou, Isaak. Wat zou een ‘inlander’ naar de kust moeten drijven om mee te komen feesten?

Goeie artiesten die hun plek verdienen, zowel lokaal als breder gekend, met Asa Moto als onze absolute headliner. De voeten op het strand, pintje in de hand, uitzicht op zee, niet in de duinen, niet op hout, maar in het zand!