#INTERVIEW: Didier Beydts

Didier Beydts is een man van vele talenten. In het nachtleven draait ie plaatjes onder het alter ego Psytox, hij is labelbaas bij het Belgische Coincidence Records en ’t is gewoon ne supertoffe kerel. Binnenkort staat hij met Coincidence Records in Kompass voor zijn Klubnacht met stranger, Ben Long en Amelie Lens. Hoog tijd om de kleren van zijn lijf te vragen in een interview – figuurlijk weliswaar.

What Happens - Didier, vertel eens: hoe is het allemaal begonnen met Coincidence Records?

Didier Beydts - Tgoh, dat is lang geleden. Ken je dat van die hobby’s die compleet uit de hand lopen? Wouter, een vriend van mij en ikzelf zijn bijna 10 jaar geleden met Coincidence Records gestart. We hadden zelf wat nummers gemaakt, waren te lui om ze zelf naar labels te sturen en dachten van: "Kom we gaan dat gewoon zelf doen, hoe moeilijk kan het zijn?" Blijkbaar bleek er in de scene toch wel wat vraag te zijn naar een label waar het geen twee jaar duurde voor je tracks gereleased werden… Zo is stilaan de bal aan het rollen gegaan.

WH - Wie schuilt er achter Coincidence Records?

DB - Je kijkt ernaar (lacht)! Wouter is ondertussen gestopt maar ik blijf gewoon verder gaan. ’t Is soms veel maar het is wel te doen. Artwork, teksten, releases voorbereiden, feesten organiseren, contracten met artiesten,… ik doe het allemaal.  Met de digitale mogelijkheden die je vandaag de dag hebt, valt het uiteindelijk nog wel mee. Al de vrije tijd die je hebt, kruipt erin.

WH - Voor wat staat Coincidence Records?

DB- We hebben er nooit zo over nagedacht. Het was vooral de bedoeling om onze eigen muziek makkelijk uit te brengen. Coincidence is een label dat het niet moet hebben van de grote namen en campagnes. De artiesten die erbij gekomen zijn waren in het begin allemaal onbekend.  ’t Is altijd plezant om nieuwe mensen te leren kennen die aan het begin van hun carrière staan. Waar alles nog ongepolijst is en waar de managers nog niet aan hun kop komen zagen met rare vragen.

Meestal is Coincidence een tussenstation in de carrière van een dj en dat is goed voor ons. Er komen veel jonge, beginnende artiesten bij ons aankloppen die dan een jaar later uitgroeien tot echt grote artiesten. Het nadeel is wel dat je altijd een paar jaar te vroeg in die carrière zit om er echt verkoop aan te hebben.

WH- Kun je een paar voorbeelden van artiesten geven?

DB - Rebekah is het beste voorbeeld. Ik moet je niet zeggen wat ze ondertussen al allemaal bereikt heeft. Coincidence Records was niet haar debuut maar het scheelde niet veel. Bijvoorbeeld Cleric die nu bij Len Faki zit. Of Jozif die werkte bij Resident Advisor, doorgegroeid is naar resident van Space Ibiza en tracks uitbrengt op onder andere Crosstown Rebels of Wolf+Lamb…

WH - Wat vind je de beste release die ooit op Coincidence Records is uitgekomen?

DB - Voor mij valt dat in 2 categorieën: enerzijds op muzikaal vlak en anderzijds de release die de sound van het label gedefinieerd heeft. 

Rebekah – The Vision dat was het eerste nummer waarbij ik dacht “Damn dat klopt.” Dit is echt wat we willen brengen met Coincidence Records. Dit is hoe we willen klinken en ook hoe de persoonlijke relatie moet zijn met een artiest. Dat was de eerste keer dat alle puzzelstukjes mooi in elkaar vielen. Dat nummer heeft niet veel verkocht. Pas een paar jaar later is de verkoop in gang geschoten, nadat Ben Klock het begon te draaien. Maar die plaat: zo klinkt Coincidence.

En dan qua muzikaal vlak: Philogresz , een Amsterdams-Turkse artiest met een eigen platenwinkel in Amsterdam, Zwart Goud. Vrij bekend maar nooit echt doorgebroken. Ongelofelijke producer en techniek. Zijn release bij ons was subliem. Als ik die terug opleg dan ben ik echt mega – dan  moet iedereen me even gerust laten (lacht).

Ik heb hem ook op Tomorrowland in de Rave Cave uitgenodigd en dat was echt next level shit – ongelofelijk. Een goede producer en een goede dj zijn, betekent dus niet dat je per se carrière gaat maken. Ik was zo overtuigd van dat nummer dat ik massas vinyls heb laten drukken die staan hier nu allemaal te blinken (lacht). Dat was tegelijk een les dat je in de platenbusiness nooit weet wat je publiek goed gaan vinden. Je kan het zelf nog zo goed vinden, dat is geen garantie dat iedereen dat goed gaat vinden. ’t Is altijd afwachten wat het gaat geven.

WH - Waar ben je het meest trots op?

DB - Sowieso het Tomorrowland-verhaal. Voor een klein label vanuit het platteland achter Brugge dat met onbekende artiesten samenwerkt is dat echt wel een gigantische kans. Dat is echt heel speciaal voor mij. We krijgen nu al 9 jaar de kans om de Rave Cave te vullen. Tomorrowland was toen nog niet de machine die het nu is. Ik ben net op het juiste moment toegekomen en de intro van Kozzmozz hielp ook natuurlijk. De broertjes Beers waren op dat moment op zoek naar een bredere muziekprogrammatie en ze vonden dat blijkbaar wel lollig om ons een kans te geven in de Rave Cave. We moesten zorgen dat de muziek op iets trok, we kregen budget en mochten gewoon ons ding doen. Daarom heb ik ook wel veel respect voor hen. Ik weet dat ze het imago hebben van een super commercieel festival maar tegelijk is het één van de enigen die zeggen: we staan open voor alle soorten muziek.

Maar ik ben ook trots op artiesten zoals Rebekah, Jeroen Search,  Cleric, Tom Dazing. Ik neem daarvoor geen credit want ze hebben het allemaal zelf gerealiseerd maar ik ben wel trots dat we een deel mochten uitmaken van de muzikale reis die ze gemaakt hebben. 

WH - Wat is het vetste feestje dat je met Coincidence georganiseerd hebt?

DB – Vorig jaar in de vorige Kompass, niet ver van Station Dampoort in Gent. Fantastische plaats – een oude meubelwinkel – maar bloedheet (lacht). We hadden er niet veel van verwacht. Ryan Elliot was onze headliner maar die werd ziek 2 dagen op voorhand. Dan hebben we Tom Hades nog kunnen strikken en die blies heel de keet omver gewoon (lacht).

Dat feest was echt vree vree goe. Er waren 2 zalen, in de tweede zaal was het house met allemaal vrienden en in de main was het Tom Hades en Amelie Lens.

WH - Coincidence Records bestaat in september 10 jaar. Ga je iets speciaal doen?

DB - Met taart smijten ofzo? Ik weet het niet (lacht). Op Tomorrowland gaan we er wel wat tamtam rond maken maar we hebben nog niets concreet gepland. Dat zal nog wel komen.

WH – 11 februari komt er een Coincidence Klubnacht aan met stranger, Ben Long en Amelie Lens in Kompass – vanwaar deze keuze?

DB - Ben Long was eigenlijk een no-brainer. Zijn nummer Side On staat in mijn top 10 van klassiekers hoe techno moet zijn én hij woont nu in België. Op een avond in de Fuse stelde Trish ons aan elkaar voor. We zijn een hele avond aan de praat geraakt dus ja… dat is een uitloper daarvan. Merci Trish!

Amelie Lens is in korte tijd een goede vriendin geworden. Ik heb haar nu voor de derde keer geboekt. Ze is ondertussen een gigantische carrière aan het uitbouwen. Hopelijk kan ik haar nog betalen de volgende edities (lacht). Ze maakt echt razendsnel carrière en het is echt iemand die… alle puzzelstukken kloppen gewoon. Ik ben er echt van overtuigd dat ze op het hoogste niveau gaat geraken. ’t Is echt indrukwekkend hoe ze alles aanpakt. Behalve haar goede producties,  en dat ze een goede dj is, neemt ze alles goed aan op vlak van pers en social media. Als het niet vanzelf komt dan zorgt ze wel dat het komt.

Stranger is me aangeraden door Trixy -resident van Decadance. Zij had hem al eens geboekt in Decadance en ze is hem een paar keer gaan checken in zijn hometown Rotterdam. Die kerel heeft het gewoon. Hij weet nieuwe techno moeiteloos te blenden met oldskool en hij mixt zoals een “oude”, met veel cuts. stranger gebruikt zijn mixer veel meer dan gewoon op de software af te gaan. Zijn producties zijn gewoon puur dansvloermateriaal.

WH - Je stoefte net over Amelie Lens. Over Rebekah stoef je ook al eens graag. Wat vind je zo fantastisch aan haar?

DB- Je moet eens luisteren naar haar nummers, haar eens zien spelen, eens in ’t echt een paar uur met haar babbelen en dan ga je die vraag nooit meer stellen. Er zijn weinig mensen die zo echt en oprecht zijn als Rebekah. Ze is voor mij een echte vriendin en los daarvan is ze ook super gedreven als artieste. Ze levert nooit nummers af tot ze zeker is dat het perfect is. Amelie Lens is exact hetzelfde.

WH - Je bent zelf ook een dj, naar wie kijk je op?

DB - Marcel Dettmann is mijn absolute nummer 1 en dan Jef Mills. Jef Mills moet ik niet uitleggen. Marcel Dettmann is als dj, producer én op persoonlijk vlak een machtig mens. Marcel is Marcel hé je kunt er niets slecht van zeggen. Ik heb al heel wat andere dj’s leren kennen die heel close zijn met hem en ik heb nog nooit iemand iets negatief over hem horen zeggen. Een prachtige mens en als DJ de top.

WH - Zijn er nog dingen die je wil bereiken met Coincidence Records?

DB - Het mag gewoon lopen zoals het loopt. Ik ben nu ook bezig met Coincidental Records, een sublabel, waar we soundscapes en ambient muziek op gaan uitbrengen. Ben echt heel curieus naar wat dat gaat geven. Coincidence was al iets waar niet veel planning in zat maar dit gaat echt een sprong in het duister zijn. Het gaat echt 100% puur over de muziek. Wat er mee gaat gebeuren I don’t wanna know. Ik wil gewoon die muziek uitbrengen en niet uitkijken naar de verkoop. Gewoon muziek uitbrengen waar we écht zot van zijn.

Top Didier, merci voor dit interview! Tot op de Coincidence Klubnacht op 11 februari!