Momenteel bevinden we ons in een spervuur van potentiële festivalopties en is de zoektocht naar de ideale festivalzomer in volle gang. Festivals zoals Dour, Pukkelpop & Paradise City losten reeds een karrenvracht aan namen en nu is het aan ons, de festivalganger, om te beslissen. Maar wat als we je vertellen dat er op de grens van Bulgarije en Griekenland misschien wel dé verborgen festivalparel ligt, klaar om ontdekt te worden?
Dan hebben we het over Meadows In The Mountains, een exceptioneel festival dat plaatsvindt van 1 t.e.m. 5 juni. Het heeft één van de uniekste festivallocaties ter wereld en met een underground, eclectische en overwegend elektronische line-up, ligt de nadruk op gedeelde en euforische momenten en niet op het afvinken van artiesten op je festivalchecklist. Het festival is in alle opzichten als wild te beschrijven: van de verwilderde landschappen waar de zon tweemaal per dag de bergen kust, tot de kruisbestuiving tussen verschillende activiteiten die het evenement terug naar de oorspronkelijke bedoeling van een festival brengen: true, human connection.
Zo worden de 3000 ‘Meadowers’ bijvoorbeeld aangespoord om deel te nemen aan de traditionele ceremonies, worden er therapeutische massages aangeboden, vinden er gesprekken plaats over maatschappelijke topics en kan je workshops volgen over plantenmedicijnen onder begeleiding van soundscapes van Berlin’s finest.
Set in the lush environment of the Rhodope Mountains, mornings are blessed each day with the mist that glides over the landscape. The discerning line-up will pique the interest of anyone with an eye on the underground scene.
The Guardian
Het is ook de combinatie met kunst dat het festival net dat tikkeltje extra maakt: het magische ‘Rodopegebergte’ werd over de jaren heen vormgegeven door kunstinstallaties, muurschilderingen, borden, structuren en decoraties die telkens werden geproduceerd uit hout van de bomen op de site.
Maar misschien wel het belangrijkst: ‘Let’s talk music!’. Waar steeds groter wordende festivals hun muziekfilosofie wel eens durven te veranderen, bleef Meadows In The Mountain steeds trouw aan hun eigen filosofie: ‘we keep dancing to the beat of our own drum’ en dat doen ze door trouw te blijven aan enkele richtlijnen. Zo zullen ze nooit (te) goed verdienende headliners boeken en enkel echte artiesten tentoonstellen, die op het punt staan of verdienen erkenning te krijgen. Zo zullen ze uitdrukkelijk diversiteit demonstreren, maar ook met trots de Balkan roots vertegenwoordigen in hun line-up.
Kopfoto: © Meadows in the Mountains
