Lost Frequencies maakt een Brusselse comeback in Mirano

België staat al lang bekend om zijn rijke geschiedenis in de elektronische muziek. Desondanks zijn er maar zelden optredens van commerciële dance-artiesten in onze hoofdstad te vinden. Hoewel we als Belgen trots mogen zijn op DJ's die internationaal succes behalen, zoals Dimitri Vegas and Like Mike, Henri PFR en Charlotte De Witte, is het vaak een uitdaging om een ticket te bemachtigen voor Tomorrowland om hen live te zien optreden.

Felix De Laet, beter bekend als Lost Frequencies, brak door in 2014 met zijn remix van 'Are You With Me'. Sindsdien is zijn muzikale carrière uitgegroeid tot een internationaal fenomeen, waarbij hij wereldwijd uitverkochte concerten geeft en samenwerkt met internationale artiesten.

Gelukkig kregen we afgelopen vrijdag de kans om de Brusselse Lost Frequencies aan het werk te zien in de Mirano club in Sint-Joost-ten-Node. Het evenement was binnen enkele minuten online uitverkocht, dus ik verwachtte een drukte van jewelste. Die verwachting werd ook waargemaakt tijdens zijn 2 uur durende set: hij bracht zijn volledige repertoire, van bekende klassiekers tot nieuwe, nog niet uitgebrachte hits en wist het publiek vanaf het eerste tot het laatste nummer mee te slepen.

Lost Frequencies verzorgt zowel live-shows met akoestische instrumenten als DJ-sets. Deze keer was die laatste aan de beurt, wat mij persoonlijk zeer beviel. Hij staat bekend om zijn vermogen om zijn eigen radiovriendelijke nummers om te toveren tot echte clubknallers, een 'Deluxe Mix', zoals hij het graag noemt. Door zijn eigen muziek te remixen, behoudt hij volledige controle en eer. Die controle is dan ook zeker hoorbaar door de manier waarop het ene in het andere nummer naadloos aan elkaar wordt gebreid.

Voor een genre waarin veel zang en verschillende melodieën aan de pas komen is het dan ook een hele kunst om dezelfde sfeer en vibe te behouden. Hoewel de gehele set zeker geslaagd was, had ik graag meer balans gezien tussen klassiekers en nieuw uit te brengen muziek. Het is leuk om luidkeels mee te zingen met bekende hits, maar als ze te snel op elkaar volgen, loop je het risico het publiek kwijt te raken, en tegen het einde van de show blijven er dan helaas weinig knallers over. Desondanks wist de artiest naar het einde toe het publiek weer op te zwepen door af en toe de microfoon te pakken, wat de chemie tussen hem en het publiek alleen maar ten goede kwam.

Het is altijd prachtig om een artiest te zien optreden in zijn thuisstad, en dat straalde Lost Frequencies zeker uit naar het publiek. Meer van dit in onze hoofdstad! Brussel is een stad vol diversiteit, en ik hoop dat dit ook zal blijven terug te vinden zijn in de muziekgenres die clubs ons aanbieden. 

Een kleine opmerking voor de Mirano: jullie zijn een prachtige club met uitstekend geluid en licht, maar wanneer jullie zo'n grote artiest binnenhalen en de zaal bomvol zit, is het essentieel om voldoende barpersoneel te hebben. Ik had oprecht medelijden met de eenzame barvrouw die van links naar rechts rende om iedereen van drankjes te voorzien.