Er werd opvallend veel techno geprogrammeerd op dag drie van Extrema. Met bassen en kolkende beat, welteverstaan. En met een set van Blawan en Jeff Mills als absolute uitschieters.
Eerste op de planning vandaag was Linear Straight, met wie laatst nog een leuke babbel hadden. Hij gooide in de vroege namiddag de ene na de andere beukplaat uit zijn tas. Hij had er duidelijk zin in en danste met een glunderende blik achter zijn decks. We konden hem op geen fouten bespeuren en ook zijn platenkeuze kon ons wel beamen. Een perfecte start van de middag.
Dik aangekleed en met een enorme sjaal ingepakt, nam Cassy haar plaats in achter de decks. In haar rijk gevulde leven was ze al resident van de Berlijnse Panorama Bar, Rex Club in Parijs, Cocoon Ibiza en wijlen Trouw. Tijdens haar set keek ze de hele tijd het publiek in, als een moeder die over haar kroost waakte, met zo hier en daar eens een subtiel lachje naar haar fans. Telkens ze een nieuwe plaat oplegde, keek ze op naar de reactie van het publiek. Een eigenaardig vrouwtje.
We hebben haar ook geen één keer zien dansen, terwijl ze toch heel wat pompende grooves uit de kast haalde. Het was goed, maar geen hoogvlieger. Ze verviel iets te vaak in steeds dezelfde procédés om de show tot het einde spannend te houden. Een welverdiend rustmoment voor ons.
[caption id="attachment_1097" align="aligncenter" width="841"]
Cassy | Hot Creations stage[/caption]
Daarna holden we weer richting de Feestgedruis-stage, waar de sleutelfiguur van de Britse techno zijn eerste platen oplegde. Luke Slater begon redelijk goed, maar liet het naarmate zijn set vorderde wat afweten. Je zag duidelijk dat ie er geen zin meer in had en wisselde op automatische piloot de ene plaat na de andere. Van interactie met het publiek was er geen spoor, en dat maakte zijn anderhalf uur durende rit soms wel erg vermoeiend.
Uitkijken naar Blawan dan. Ongenadig hard, nijdig, fel. Vrijwel geen melodieën, alleen distorted kicks, vervormde staalplaten als hi-hats en vooral heel veel onheilspellend gebrom en gegrom. Zijn muziek zou beter uitkomen in een donkere club, of toch tenminste een overdekte stage. En dat zal ook hij geweten hebben. De wei stond iets meer dan half vol en veel reactie kwam er niet van het publiek.
Wij vonden zijn set nochtans meer dan geslaagd en het mocht nog wel wat langer blijven doorgaan.
[caption id="attachment_1100" align="aligncenter" width="708"]
Blawan| Feestgedruis Stage[/caption]
Jeff Mills, die dacht dat Extrema Outdoor zich binnen afspeelde, stond al een uurtje backstage te wachten tot hij aan zijn set mocht beginnen. Naarmate de tijd vorderde zagen we zijn beroemde 909 te voorschijn komen, die Linear Straight zorgvuldig opstelde. Het leek alsof Mills er niet zoveel zin in had, maar toen hij plaats nam achter zijn draaitafel, transformeerde hij helemaal.
Leren manteltje uit en draaien maar, moet ie gedacht hebben. De technopionier draaide de hele wei plat en vuurde heel wat technoschijven af richting de menigte, wat hij dieper in de nacht ook nog eens overdeed in club VAAG.
Extrema begint stilaan een traditie te worden. Het is een plek waar mensen elkaar -opnieuw- ontmoeten, waar de liefde voor muziek primeert en waar een gebalde vuist een positieve emotie herbergt. Dankzij onaflatende steun van hun fans en de organisatoren van Extrema krijgen jonge groepen hier echt de kans om te groeien, terwijl gevestigde waarden er het respect krijgen dat ze verdienen. Het enige wat dit jaar nog wel welkom was, was een overdekte stage.
Foto credits Nachtschaduw
